My name is Spyros Work. For 50 minutes I was stranded in my chair with only one goal : Write this review.
Οκ, τώρα θα σταματήσω το cheesy intro. Ας μιλήσουμε για τη σειρά του CW, το Arrow. Μας λέει την ιστορία του –surprise- Green Arrow και την προσπάθεια του να διορθώσει τις αδικίες των πλουσίων. Θα μπορούσε να πει κανείς πως μοιάζει με το Smallville, ίδιο κανάλι, superhero concept. Ωστόσο το βρίσκω λίγο καλύτερο.
➳Πλοκή. Ο Green Arrow δεν είναι ούτε γνωστός χαρακτήρας ούτε ιδιαίτερα αγαπητός. Τολμηρή κίνηση να ξεκινήσει κανείς μια σειρά 23 επεισοδίων 40λεπτης διάρκειας, όπως και να το κάνουμε παίρνεις ένα ρίσκο. Ωστόσο το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από ικανοποιητικό. Παρακολουθούμε, όπως και με το Flash, έναν λιγότερο γνωστό ήρωα, με λιγότερο baggage, με τον οποίο οι περιπέτειες μπορούν να είναι εντελώς φρέσκες και άγνωστες. Δεν χρειάζεται να περάσουμε από ήδη γνωστά γεγονότα ειπωμένα και ξαναειπωμένα, πχ μια αράχνη τσιμπάει τον Peter Parker, ο θείος του πεθαίνει κτλ κτλ κτλ . Εξερευνούμε εντελώς καινούργιες και άγνωστες ιστορίες.
➳Οι κακοί. Deadshot. Deathstroke. Ras Al Gul. Throw me Harley Quinn (όχι μόνο cameos) and Iam yours. Μας κάνουν τη πρώτη νύξη για την Suicide Squad (που αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένη), και προετοιμάζουν το έδαφος για την ταινία του 2016.
Μην το δοκιμάσετε στο σπίτι. Εγώ δεν το δοκίμασα πάντως.
➳Focus. Αυτό το οποίο κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει είναι το πόσο εστιασμένη είναι. Ξέρει τι θέλει να είναι, τι ιστορίες θέλει να πει και δεν ξεφεύγει από το point. Η πόλη είναι το background της ιστορίας, οι χαρακτήρες χτίζονται ανά επεισόδιο, η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, παραμένοντας συγκεντρωμένη στο concept. Πάντα μας δίνει νέες ερωτήσεις, και εκεί που απαντάει μία, γεννάει δύο. Έχει συνέχεια και συνοχή, αλλά πολλά επεισόδια μπορούν και απο μόνα τους να σταθούν. Γενικά μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στη σταθερότητα της σειράς. Δεν θα γίνει ξαφνικά love story (βλ. Harry Potter), φαμφάρα (βλ. Game of Thrones) ή ταινία πολέμου ( βλ. Skyfall). Κάποιες φορές βέβαια η σειρά παραείναι συγκεντρωμένη αφού επιμένει να βάζει τους κύριους χαρακτήρες όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερο μαζί σε ένα δωμάτιο.
➳Felicity. Ο χαρακτήρας της Felicity. Δεν φτάνει αυτό; Την λατρεύουμε εδώ, την λατρέψαμε στην εμφάνιση της στο Flash.
➳Building up. Δεν είναι άψογο, σίγουρα. Δεν είναι επικό, δεν θα έφτανε δηλαδή πολύ υψηλές βαθμολογίες, ούτε θα ήταν το αγαπημένο σου show που θα ανυπομονούσες να το δεις live και να το spoilarεις στους φίλους σου στο Facebook. Ωστόσο ξέρει τι θέλει να προσφέρει στο κοινό του (δράση, κοιλιακούς, superheroes, υψηλά νοήματα τιμής και σωστού και λάθους, το συμβολικό ταξίδι της ενηλικίωσης και της δημιουργίας ηθικού πυρήνα) και τα καταφέρνει περίφημα. Έχει «στήσει» το τηλεοπτικό σύμπαν της DC, χωρίς ridiculous υψηλό budget, και δίνει την ευκαιρία και άλλοι λιγότεροι γνωστοί χαρακτήρες της DC να βρεθούν στο προσκήνιο. Έχει σχετικά μεγάλη διάρκεια καθώς αν βάλεις 23 επισόδεια κάθε season Χ 40 λεπτά = αρκετές ώρες. Ωστόσο σπανίως βαριέσαι. Όπως και να έχει ,είναι το πρώτο βήμα για ένα τεράστιο τηλεπεδίο με δυνατότητα crossover με τον Flash, αλλά και άλλους λιγότερο γνωστούς χαρακτήρες της Λεγεώνας, ώστε να μην απογοητευτούμε κατευθείαν από τον Zack Zynder το 2016 (Batman v Superman).
Thoughts to myself (spoilers).
➳Ο πατέρας του Tommy φαίνεται πιο νέος από το γιό του. Wtf? Στην σειρά βλέπουμε ότι ο Tommy ήδη στην πρώτη σεζόν λέει ότι πλησιάζει τα 30, οπότε είναι 28-29 σίγουρα (με δεδομένο ότι το '93 ο Tommy ήταν 8, άρα γεννημένος το '85). Ο πατέρας του το '85 θα έπρεπε να ήταν γύρω στα 20, οπότε είναι 50; Ο τύπος φαίνεται 37, και του βάζω χρόνια.
➳Χορηγός Tech είναι η Microsoft. Σε καλή σειρά. WΟW.
