Το ΠΑΣΟΚ αντιμέτωπο με την ιστορία του
Την Κυριακή 14/6 διεξάγονται εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξη νέας ηγεσίας.Το ποσο νέα θα είναι η νέα ηγεσία δεν γνωρίζουμε καθώς τα πρόσωπα που έχουν θέσει υποψηφιότητα αποτελούν παλαιά στελέχη πρώτης γραμμής και πρόσωπα που ανήκουν στην προηγούμενη πολιτική γενεά.Συν τοις άλλοις,ανέλαβαν κυβερνητικούς θώκους εν καιρώ μνημονίου(Λοβέρδος,Γεννηματά,Κωσταντινόπουλος).
Η έναρξη της επώδυνης μνημονιακής περιόδου για την Ελλάδα καταλογίζεται στην κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου.Η παραπάνω θέση,αποδεκτή από την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι δικαιολογημένη καθώς με ευθύνη και πρωτοβουλία της τότε κυβέρνησης εντάχθηκε στο ΔΝΤ.Το αν ήταν αναγκαία αυτή η πολιτική επιλογή θα κριθεί μερικώς από την κατάληξη των διαπραγματεύσεων της παρούσας κυβέρνησης και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τον ιστορικό του μέλλοντος.Τα μέχρι τώρα όμως δεδομένα δείχνουν οτι η εφαρμογή της σκληρής λιτότητας έχει δημιουργήσει μια άνευ προηγουμένου κοινωνική καταστροφή.
Πέρα από τις δυσμενείς κοινωνικές συνέπειες οι αποφάσεις της κυβερνήσεως Γ.Παπανδρέου είχαν τεράστιο πολιτικό κόστος.Στις εκλογές του 2012 το ΠΑΣΟΚ έχασε πάνω από το 50% των ψηφοφόρων του,ενώ σήμερα το ποσοστό του κυμαίνεται στις τάξεις του 4-5%.
Η οικονομική πολιτική του Γ.Παπανδρέου αλλοίωσε την ιδεολογική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ,καθώς απέκλινε από τις βασικές αρχές της σοσιαλδημοκρατίας.Ως κυβέρνηση τεμάχισε τα εισοδήματα των πολιτών,συρρίκνωσε το κοινωνικό κράτος και προώθησε ιδιωτικοποιήσεις.Στην συνέχεια,ως κυβερνητικός εταίρος,στην κυβέρνηση του Α.Σαμαρα στήριξε την συνέχιση αυτών των πολιτικών.Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει να <<ζηλέψει>> σε τίποτα ένα κόμμα της συντηρητικής δεξιάς.Η νεοφιλελεύθερη αυτή διολίσθηση μετάλλαξε το ΠΑΣΟΚ ιδεολογικά και πολιτικά.
Πολλοί αναρωτιούνται γιά τό εάν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να επιστρέψει στις ρίζες του.Οι θέσεις,οι απόψεις του και η πολιτική πρακτική του θα απηχούν τις σοσιαλδημοκρατικές αρχές και αξίες;Το σημαντικότερο ερώτημα,όμως,είναι άλλο:Μπορεί να πείσει το ΠΑΣΟΚ σήμερα;
Πως άραγε θα πείσει τους προδομένους πρώην ψηφοφόρους του,όταν ο νέος πρόεδρος θα προέρχεται απο τον πυρήνα των παλαιών πρωταγωνιστικών στελεχών και δεν θα είναι ένα πρόσωπο συμπαθές;
Παρα τις απώλειες που υπέστη το ΠΑΣΟΚ,διαθέτει αρκετούς νέους ανθρώπους στις κατά τόπους οργανώσεις του.Άτομα της νέας γενιάς,ιδεολόγοι που δεν αποδέχθηκαν σιωπηρά την παρακμή του κόμματος και επιθυμούν την πλήρη ανασύνταξή του.Ελπιδοφόρα θα ήταν η υποψηφιότητα ενός νέου ηλικιακά,άφθαρτου πολιτικού προσώπου.Ένας πρόεδρος που θα επανοτοποθετούσε το ΠΑΣΟΚ στον φυσικο πολιτικό του χώρο και θα μπορούσε να συμβάλλει στην πραγματική αναγέννησή του. Με νέες ιδέες αλλά και σύμφωνες στις ιδεολογικές αρχές-αξίες του κόμματος,θα είχε αρκετή πέραση τόσο στην νέα γενιά όσο και σε πρώην ψηφοφόρους.Σύμφωνα με εσωκομματικές πηγές,είχε προταθεί απο πολλά στελέχη η υποψηφιότητα του Ν.Ανδρουλάκη αλλά τελικώς ο ίδιος προτίμησε να παραμείνει στην θέση του,ως ευρωβουλευτής.
Ο πρόεδρος που θα εκλεγεί την Κυριακή θα έχει πολύ δύσκολο έργο. Τώρα εάν ο Λοβέρδος ή η Γεννηματά ή ο Κωσταντινόπουλος κατορθώσουν να καταστήσουν ξανά το ΠΑΣΟΚ κυρίαρχη πολιτική δύναμη,θα έχουν επιτύχει <<άθλο>>.Διότι το μεγαλύτερο μέρος της παλαιάς κομματικής βάσης έχει ήδη αποδοκιμάσει με την εκλογική του στάση τα στελέχη που διετέλεσαν υπουργοί την περίοδο 2010-2014.Συνεπώς,η ηγεσία που θα αναδειχθεί την Κυριακή θα ανασυντάξει το ΠΑΣΟΚ ή θα το οδηγήσει στην διάλυση και τον πολιτικό αφανισμό;
Με την αναπαραγωγή του παλαιού πολιτικού προσωπικού,το δεύτερο είναι πιθανότερο.Γι' αυτό το λόγο στελέχη του παλαιού πυρήνα θα βοηθήσουν στην επάνοδο του ΠΑΣΟΚ,μόνον εάν αποστασιοποιηθούν και κρατήσουν μια αξιοπρεπή-παρατηρητική στάση.Άλλωστε, ο πρώτος που έδωσε το παράδειγμα ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
*Γράφει ο Χάρης Λευθεριώτης, φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
