Ας ξεκινήσουμε με μερικά διαδικαστικά. Για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στην πρώτη και στη δεύτερη ψηφοφορία απαιτούνται 200 ψήφοι, ενώ στην τρίτη ψηφοφορία απαιτούνται 180. Εφόσον δεν συμπληρωθούν οι 180 (3/5 της Βουλής) στην Τρίτη ψηφοφορία τότε η Βουλή διαλύεται, προκηρύσσονται εκλογές και η νέα Βουλή ψηφίζει πάλι με στόχο τους 180. Αν και πάλι δεν συγκεντρωθούν 180, τότε η πέμπτη κατά σειρά ψηφοφορία απαιτεί πλέον 151 (απόλυτη πλειοψηφία).
Ήδη βρισκόμαστε εν τω μέσω της δεύτερης ψηφοφορίας, με τα δεδομένα να φαίνονται ζοφερά για την κυβέρνηση. Ήδη η επίσπευση της ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου υπέδειξε την εκβιαστική της τάση, σοκάροντας το πολιτικό σκηνικό με τη «ξαφνική» ψηφοφορία αλλά και μας έκλεισε το μάτι για νέα μέτρα, στις αρχές του 2015 (και εφόσον δεν προκηρυχθούν εκλογές). Κυριολεκτικά ντρέπομαι για λογαριασμό της κυβέρνησης που χρησιμοποιεί την εκλογή του ΠτΔ ως μέσο νομιμοποίησης της ίδιας, νέων μέτρων αλλά και δημιουργία «πρόσφορου» εδάφους για νέα μέτρα. Τα πράγματα είναι απλά : Αν η εκλογή ΠτΔ γινόταν Μάρτη η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν υπό την πίεση της τρόικας να θεσμοθετήσει νέα δεινά μέτρα, πράγμα που θα εξασφάλιζε όχι μόνο την ήττα σε ενδεχόμενες εκλογές αλλά την πολιτική της εξαφάνιση. Αν η ψηφοφορία γίνει τώρα Δεκέμβρη, πριν την λήψη των μέτρων, έχει σαφώς περισσότερες πιθανότητες ( και πάλι όχι πολλές) ώστε οριακά να εκλέξει Πρόεδρο, να παραμείνει κυβέρνηση, να βαφτίσει την εκλογή «νίκη της δημοκρατίας» και να προχωρήσει σε νέα μέτρα και 18 περίπου μήνες θητείας.
«Ελάχιστη σημασία έχει το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, σημασία έχει να πάμε στις εκλογές λόγω εθνικού συμφέροντος» είπε, μιλώντας σε γνωστό τηλεοπτικό κανάλι, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης. Και τώρα ντρέπομαι για λογαριασμό της αντιπολίτευσης η οποία χρησιμοποιεί και αυτή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως «όπλο» για την υπονόμευση του κοινοβουλευτικό συστήματος Εκεί όπου ένας υψίστης σημασία θεσμός χρησιμοποιείται ξανά και ξανά για την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων πατώντας και επί της πολιτικής αδυναμίας των βουλευτών, αλά και στην ίδια την ουσία του θεσμού. Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε για πολλά χρόνια, με την κοινωνία να εθελοτυφλεί , πλέον όμως έχει γίνει έκδηλο ( και απροκάλυπτο) , και σίγουρα πρέπει να τεθεί το ερώτημα αν θα πρέπει να προστατεύονται τέτοιες πρακτικές σε ένα «σύγχρονο, ευρωπαϊκό» κράτος.
«Οι ΑΝΕΛ θα συμμετέχουν σε μια τέτοια συναινετική λύση μετά τις εκλογές» αναφέρει ο Π.Καμμένος. Ενώ σχετικά με την πόλωση στο πολιτικό σκηνικό, ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, δήλωσε πως «Επιχειρώντας ο ένας να βουλιάξει τον άλλο, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, στο τέλος θα μας βουλιάξουν όλους». Μην με πείτε πολιτικά ανίδεο αλλά εν προκειμένω συμφωνώ με τον Σταύρο.
Him ! Him! Him !!!! 😛
Στον διεθνή Τύπο, η Wall Street Journal «τις ερχόμενες εβδομάδες, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θα προσπαθήσει να πείσει τους αναποφάσιστους βουλευτές, πολλοί από τους οποίους κινδυνεύουν να χάσουν τις έδρες τους, αν προκηρυχθούν εθνικές εκλογές». «Τη στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς προειδοποιεί τους ψηφοφόρους ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα είναι καταστροφική για τη χώρα, ακούγεται δελεαστικό για κάποιους, ένα αριστερό κόμμα να αναλάβει τη διακυβέρνηση», αναφέρει το BBC σε ανάλυση του ηγετικού προφίλ του Αλέξη Τσίπρα. Ούτε καταστροφολογία, ούτε τίποτα.
Οι πιθανές ημερομηνίες εκλογών να είναι τέλη Ιανουαρίου και τα επιχειρήματα που πιθανώς θα ειπωθούν τότε όσα ήδη έχουν εκτεθεί από τώρα. Το μόνο σχόλιο που θα μπορούσα να κάνω είναι το εξής :
Ναι βρισκόμαστε σε ένα τέλμα, ναι δεν έχουμε την «στρατηγική αξία» που είχαμε πριν 2 χρόνια καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό ελληνικών ομολόγων που κατέχουν η Γαλλία και η Γερμανία έχει μεταβιβαστεί αλλού, όποτε η έξοδο μας από την Ευρώπη δεν θα επηρεάσει και πολύ την οικονομία της. Ωστόσο αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει να φοβόμαστε για το αύριο, και να παραμένουμε υποταγμένοι και ανίσχυροι έναντι σε ένα άδικο, τερατοειδές κράτος της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση είναι εγκληματική, αυθαιρετεί συνεχώς και θα πρέπει να τεθεί ένα τέλος στην παράνοια της.
Από την άλλη δεν πρέπει να ενθουσιαζόμαστε με τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς λέει ακριβώς ό,τι θέλουμε να ακούσουμε, ούτε θα έχει τόση δύναμη ακόμα και αν εκλεγεί με 99% των ψήφων. Δεν θα αλλάξουν ξαφνικά όλοι οι συσχετισμοί στην Ευρώπη (αλλά και στην Ελλάδα) επειδή εκλέχθηκε αριστερή κυβέρνηση. Και το ΠΑΣΟΚ ως αριστερό πλασάρεται και τι καταλάβατε από 20 χρόνια διακυβέρνηση;
Ουσιαστικά αυτό που προσπαθώ να πω είναι : «Μην πολώνεστε».
