Γράφει ο Χ.Λευθεριώτης.
Δεκέμβρης του 2014, ο τελευταίος μήνας ενός ακόμη περιπετειώδους κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά έτους.
Με το πολιτικό θερμόμετρο στα ύψη ενόψει της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας και την κοινωνία να πλήττεται συνεχώς, διαμορφώνεται ενα ρευστό περιβάλλον, ένα κλίμα αβεβαιότητας που προηγούμενο δεν έχει.
Ο “κουμπαράς” και τα “3 εκατομμύρια” στην βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ.
Την ιδια στιγμή, η διαφθορά επανέρχεται στο προσκήνιο καθώς οι κατηγορίες για απόπειρες δωροδοκίας βουλευτών πληθαίνουν, πράγμα το οποίο μένει να αποδειχθεί ή όχι από την εισαγγελική έρευνα.
Οι νέες “ορέξεις” της Τρόικας
Απ’ την άλλη πλευρά, οι ανένδοτοι δανειστές μας εξακολουθούν να απαιτούν νέες μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις, απόσυρση της ρύθμισης για τις 100 δόσεις και άλλα παρόμοια… με λίγα λόγια: την περαιτέρω πτώση του βιοτικού επιπέδου. Μάλιστα, δήλωσαν ότι δεν τους αφορά ποιος θα κυβερνά, καθώς ενδιαφέρονται μόνο για το εάν η εκάστοτε κυβέρνηση εκτελεί το πρόγραμμά τους.
Oι ανένδοτοι δανειστές μας εξακολουθούν να απαιτούν… Μάλιστα, δήλωσαν ότι δεν τους αφορά ποιος θα κυβερνά, αρκεί να εκτελείται το πρόγραμμά τους
Εμμέσως πλην σαφώς αδιάφορα για αυτούς παραμένουν η κοινωνική κρίση, οι άστεγοι, οι άπορες οικογένειες, οι ισοπεδωμένοι πολίτες που αγωνιωδώς προσπαθούν να ρυθμίσουν τα χρέη τους, οι επιχειρηματίες που βάζουν “λουκέτο” στα καταστήματα τους….
Οι παράλογες αυτές απαιτήσεις των δανειστών έρχονται σε σύγκρουση με την υπερβολικά αισιόδοξη επιχειρηματολογία από πλευράς κυβέρνησης πως το μνημόνιο τελείωσε.
Πέραν της δυσχερούς κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας, η τουρκική προκλητικότητα σε Κύπρο και Αιγαίο είναι ιδιαίτερα αυξημένη το τελευταίο διάστημα. Η Τουρκία δεν προτίθεται να αποσύρει το ερευνητικό σκάφος “Μπαρμπαρός”, το οποίο συνεχίζει να πραγματοποιεί έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου αποτελούν καθημερινό, πλέον, φαινόμενο ενώ παράλληλα τούρκικες κορβέτες κάνουν την εμφάνισή τους στις Κυκλάδες αλλά και στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου.
Τα μέτωπα σε οικονομία και εξωτερική πολιτική είναι ανοιχτά. Η ανάγκη για συστράτευση όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων πιο επιτακτική από ποτέ. Οι δανειστές, μη αντιλαμβανόμενοι τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας, θα πρέπει να έχουν απεναντί τους μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, ούτως ώστε να αντιληφθούν οτι η λιτότητα ούτε ανεκτή μπορεί να γίνει, αλλά ούτε μπορεί και να οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα.
Οι καιροί απαιτούν πολιτική ωριμότητα. Επιβάλλεται σε πρώτο στάδιο να υπάρξει μια συνεννόηση μεταξύ πρωθυπουργού και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έπειτα όλων των υπολοίπων δημοκρατικών δυνάμεων. Άλλωστε μέσα από αυτήν την ενότητα θα επιτευχθεί και η σωστή διαχείριση των προβλημάτων και θα επανέλθει και η ομαλότητα στην κοινωνία.
Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι. Το ενδεχόμενο πολιτικής αστάθειας μέσα από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και ταυτόχρονα μια μεγάλη περίοδο ακυβερνησίας μπορεί να οδηγήσει την χώρα σε άσχημες περιπέτειες.
Επικοινωνιακοί ενθουσιασμοί (κυβέρνηση) απ’ την μια και η επίμονη αντίρρηση (αντιπολίτευση) απ’ την άλλη, πρέπει να σταματήσουν.
*Ο Χάρης Λευθεριώτης σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
