Δεύτερο από τα τρία άρθρα της σειράς.
Επειδή το να επικαλούμαι γενικολογίες και συναισθηματικά επιχειρήματα έναντι της λογικής πιάνει πάντα. Ωστόσο not in my book.
Ανοργάνωση. Είναι απίστευτο να μην έχεις ιδέα τι γίνεται και να προβάλεις ξανά και ξανά την υπερφιαλότητα σου. Αυτό δεν είναι πολιτικά ανορθόδοξο, είναι παράλογο. Δεν θα αλλάξουν ξαφνικά τα πράγματα στην Ευρώπη επειδή βγήκε αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Δεν έχεις όπλα, δεν έχεις θέληση, δεν έχει μέσα, δεν έχεις τεχνογνωσία, δεν έχεις τίποτα. Και υπόσχεσαι ό,τι ό,τι για την ψήφο του ελληνικού λαού. Ότι θα καταργηθούν όλα με ένα νόμο και την επόμενη ημέρα (ή δεν ισχύει αυτό πιά;). Ότι οι μισθοί άμεσα θα επαναφερθούν σε επίπεδα προ 2012. Και εγώ αυτό θέλω, αλλά πως μπορείς να το κάνεις άμεσα αυτό; Που θα βρεις τα λεφτά; Και δεν θέλω μια γενικόλογη απάντηση: Θα επαναδιαπραγματευτούμε, θα διεκδικήσουμε, θα κάνουμε αυτό. Τι παραπάνω πραγματικά μπορείς να "διαπραγματευτείς"; Δεν εξετάζω την πρόθεση, εξετάζω ρεαλιστικά τι μπορεί να επιτευχθεί στα διαπραγματευτικά πλαίσια της Ευρώπης. Τίποτα. Θα πας στην Ευρώπη η οποία έχει πουλήσει τα ομόλογα της χώρας και σε καμία περίπτωση δεν βρίσκεται στον οικονομικό κίνδυνο που βρισκόταν το 2009 και θα τους πεις "θέλω να χαλαρώσω τα μέτρα". Θα σου πουν στην καλύτερη "Ναι, οκ στα χαλαρώνω 20%". Τι έκανες; Τίποτα. Αυτή την "έκπτωση" την πετυχαίνω και γώ. Δεν είναι μόνο δείγμα ανοργάνωσης, αλλά δείγμα ανευθυνότητας, είναι δείγμα παλιάς Ελλάδας που όλοι καταδικάζουμε και κανείς δεν ξεχνάει. Είναι επιχείρημα τύπου "ψήφισε με εσύ, βγάλε με και εγώ θα τα καταφέρω". Κοροιδεύομαστε τώρα;
Αστάθεια απόψεων. Πέρα από το ασαφές "επαναδιαπραγμάτευση" προσωπικά δεν έχω ιδέα ποιο είναι το ακριβές πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω για εσάς, όμως τις συριζαϊκες αναφορές μόνο γενικόλογες θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω , αν όχι κινήσεις εντυπωσιασμού ∙ παρά να παίζουν με τις λέξεις και τις ιδεολογικές πτυχές , δημιουργώντας ιστοσελίδες (http://www.neaellada.gr) ή κάνοντας παράπονα για «πνευματικά» δικαιώματα, ίσως θα έπρεπε να συμβουλευτούν κάποιον οικονομολόγο (αυτό ισχύει και για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ώστε τα «οικονομικά τους προγράμματα» να έχουν κάποιο πραγματικό ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ. Και το χειρότερο είναι πως ότι λέει ο ένας το αναιρεί ο άλλος. Προχτές διάβασα "Τσίπρας: Διαπραγμάτευση για το χρέος χωρίς μονομερείς ενέργειες" ενώ την προηγούμενη ημέρα είχα ακούσει πως το μνημόνιο είναι ελληνικός νόμος και μονομερώς μπορεί να το καταργήσει κατευθείαν. Μετά κάπου μιλάγαμε για αναδιανομή του πλούτου. Τώρα τίποτα. Μετά "Τσίπρας: Η αυτοδυναμία μόνος δρόμος επιτυχίας για τον ΣΥΡΙΖΑ" ενώ πριν έλεγε πως θα συνεργαστεί. Δηλαδή λέει όλες τις απόψεις για να είναι καλυμμένος και όταν κάνει συζήτηση κάποιο πολιτικό στέλεχος του υιοθετεί επί τόπου οποιαδήποτε θέση των βολεύει εκείνη την ώρα;
Όλα αυτά δεν είναι σημάδια ενός υγειούς πολιτικού κόμματος, δεν είναι καν σημάδια κόμματος, είναι σημάδια παρέας. Μια παρέα που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Μπράβο.
* Τα άρθρα δεν είναι αυτοτελή κομμάτια, αλλά συνέχεια.