Γιατί οι άνθρωποι μένουν σε δουλειές που μισούν;

Οι χρυσές αλυσίδες είναι πραγματικότητα.

Φυλακισμένοι.

Αυτός είναι ο «καλλιτεχνικός» όρος που χρησιμοποιούν όσοι μένουν στάσιμοι σε δουλειές που μισούν και δεν μπορούν να αποχωρήσουν, σύμφωνα με έρευνα της Aon Hewitt (Συμβουλευτική Επιχείρηση σε θέματα Ανθρώπινου Δυναμικού), βασισμένη σε δεδομένα που αντλήθηκαν από 500.000 εργάτες. Φαίνεται πως περίπου το 8% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού αδιαφορεί για τη δουλειά του και ταυτόχρονα δεν έχει  κανένα κίνητρο να την εγκαταλείψει. Για αυτό λοιπόν, αυτοί οι αδρανείς και δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι ονομάζονται «φυλακισμένοι», ένας ελαφρώς επιθετικός όρος για ανθρώπους που πληρώνονται, αλλά πλήττουν.

 Το να μην έχεις  κίνητρο για τη δουλεία σου είναι πράγματι δύσκολο, και αργά ή γρήγορα θα διαρρεύσει και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής σου. «Εάν είσαι τόσο αποστασιοποιημένος ή νιώθεις να έχεις κολλήσει στη δουλειά σου, τι είδους σύζυγος, σύντροφος ή φίλος θα είσαι και τι είδους ζωή θα έχεις πέρα από αυτή; Δεν είναι εύκολη κατάσταση. Συμπάσχουμε με αυτούς τους ανθρώπους»,  αναφέρει Ken Oehler της Aon Hewitt.

Γιατί λοιπόν δεν κάνουν τίποτα γι’αυτό; Γιατί δεν προσπαθούν να αλλάξουν την κατάσταση, λαμβάνοντας υπόψη και την αναπτυσσόμενη αγορά εργασίας;

Πόσο ενοχλητικό.

Μια αιτία:οι άνθρωποι αυτοί  είναι δεμένοι στα γραφεία τους με «χρυσές αλυσίδες». Σύμφωνα με τον ορισμό της Aon Hewitt, «φυλακισμένοι» δεν είναι εκείνοι που δεν μπορούν να βρούνε δουλειά αλλά εκείνοι που δεν θέλουν καν να ψάξουν. Και αυτό γιατί πληρώνονται συνήθως παραπάνω από το κανονικό. Η έρευνα του Aon Hewitt απέδειξε ότι το 60% των «φυλακισμένων» βγάζουν παραπάνω από τους μισθούς της αγοράς, σε σύγκριση με το 48% των «μη φυλακισμένων».

«Πληρώνονται παραπάνω από όσο θα έβρισκαν κάπου αλλού έξω στην αγορά. Έπειτα δημιουργείται αυτός ο φαύλος κύκλος, επειδή δεν υπάρχει διαχείριση των επιδόσεων τους.» συμπληρώνει ο Oehler.

Μετά εμφανίζεται η αδράνεια. Σύμφωνα με την έρευνα, όσο περισσότερο μένεις σε μια εταιρία, τόσο πιθανότερο είναι να νιώθεις «κολλημένος» εκεί. «Άνθρωποι που έχουν δουλέψει σε μια εταιρία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αισθάνονται να έχουν περάσει πολλά σε αυτό το μέρος» συνεχίζει ο Oehler.

Η ανακάλυψη της ευτυχίας στο χώρο εργασίας (ή αλλιώς της «αφοσίωσης» σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιείται και από το τμήμα Ανθρωπίνου Δυναμικού) δεν θα έπρεπε να αφορά εξ’ ολοκλήρου τον εργαζόμενο, αναφέρει ο Oehler. « Η αφοσίωση είναι κάτι που οι εταιρίες οφείλουν στους εργαζομένους», προσθέτει.

Βεβαίως όπως κάθε «φυλακισμένος» γνωρίζει πολύ καλά, οι περισσότερες εταιρίες δεν θα μπούνε ποτέ στον κόπο να παρέχουν κάτι τέτοιο. Τότε είναι σειρά του να δράσει. «Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει επιλογή. Θεωρούμε ότι οι άνθρωποι έχουν περισσότερη δύναμη από όσο νομίζουν» τονίζει ο Oehler. Ζήτα αυτό που θέλεις.

Και εάν αποτύχεις, μάλλον είναι η κατάλληλη στιγμή να ψάξεις για καινούρια δουλειά.

*Μετάφραση από την Αναστασία Λιτζερίνου, προπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Κέρκυρας (bloomberg.com)