Η έβδομη ταινία Star Wars ήρθε επιτέλους στους κινηματογράφους, και εμείς δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αμέτοχοι. Και παρότι βλέπουμε τους στρατιώτες της Αυτοκρατορίας (Stormtroopers) με ελαφρώς διαφοροποιήμενα κράνη απότι στις αρχικές ταινίες, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε πως το 2011 η Lucasfilm Ltd και ο σχεδιαστής Ainsworth ενεπλάκησαν σε δικαστική διαμάχη στα Βρετανικά Δικαστήρια ( και προηγουμένως στα δικαστήρια των ΗΠΑ) ακριβώς για τα κράνη και τα κοστούμια τους.
Η υπόθεση αφορούσε διαμάχη πνευματικής ιδιοκτησίας επί της παραγωγής των Stormtrooper κοστουμιών της Lucasfilm κατά του Andrew Ainsworth .
Οι Stormtroopers επινοήθηκαν από τον George Lucas, ενώ τα κράνη σχεδιάσθηκαν από τον καλλιτέχνη Ralph McQuarrie, σκαλίσσθηκαν από τους Liz Moore και ο Brian Muir, και, τέλος, αφού είχαν ήδη πάρει σχήμα (με βάση τους υπάρχοντες σχεδιασμούς) φορμαρίζονταν από τον Andrew Ainsworth. Ο κ Ainsworth υποστήριξε ότι τα κράνη , τα οποία συνέχιζε να κατασκευάζει και να πωλεί, ήταν απλά λειτουργικά σκηνικά (props) , που καλύπτονται μόνο από τα νομοθετήματα που αφορούν το σχεδιασμό. Το "δικαίωμα στο σχεδιασμό" διατηρείται για 15 ή 10 χρόνια. Αντίθετα η Lucasfilm ισχυρίσθηκε πως ήταν γλυπτά ή πάντως έργα τέχνης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας ( των οποίων η προστασία μπορεί να διαρκέσει αρκετά περισσότερο).
Προτού η υπόθεση έρθει στα βρετανικά δικαστήρια, ο Ainsworth είχε ήδη πωλήσει αντίγραφα του κράνους των Stormtrooperw online για πολλά χρόνια προκαλώντας την Lucasfilm να τον εναγάγει στα δικαστήρια των ΗΠΑ το 2006 για παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων. Ο Ainsworth δεν υποστήριξε την υπόθεση τότε , και το Δικαστήριο της Καλιφόρνια εξέδωσε συνοπτική απόφαση υπέρ της Lucasfilm,επιδικάζοντας της $ 20 εκατομμύρια αποζημίωση. Η δικαστική διαμάχη (λόγω ανυπαρξίας περιουσιακών στοιχείων του καλλιτέχνη στις ΗΠΑ) μεταφέρθηκε στη Βρετανία.
Το 2011 το Ανώτατο Βρετανικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα κράνη Stormtrooper δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν γλυπτό σύμφωνα μα τους όρους του " Copyright, Designs and Patents Act του 1988" . Όσον αφορά το θέμα του αγώγιμου χαρακτήρα της απαίτησης ξένων πνευματικών δικαιωμάτων, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει ενοχική δικαιοδοσία κατά του εναγομένου, το αγγλικό δικαστήριο έχει δικαιοδοσία σε αυτόν τον τομέα.
Περαιτέρω, το δικαστήριο απεφάνθη πως η υπόθεση διακρίνεται από τη Βρετανική Νότια Αφρική κατά Companhia de Moçambique που εξέφρασε η γενική αρχή ότι τα αγγλικά δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία να εκδικάσει προσφυγή για τον προσδιορισμό του δικαιώματος/τίτλου, της οποίας οι ισχυρισμοί εφαρμόζεται στα αλλοδαπά δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Και ενώ ο Ainsworth δικαιώθηκε (για το οποίο χαιρόμαστε) σκεφτόμαστε η pop culture επηρεάστηκε από αυτούς τους άστοχους τύπους.