Πέντε χρόνια μετά την είσοδο στο Μνημόνιο βιώνουμε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση με μεγάλο τμήμα της κοινωνίας να μένει άνεργο, να φτωχοποιείται και να εξαθλιώνεται. Τα Κοινωνικά δικαιώματα συρρικνώθηκαν, ενώ η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ιδίως μετά το Δημοψήφισμα διακινδύνευσε. Διχαστήκαμε σε Μνημονιακούς και Αντιμνημονιακούς αλληλοκατηγορηθήκαμε με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, ενώ συχνά απειλήθηκε η κοινωνική συνοχή της χώρας. Αναμφίβολα, βιώνουμε έναν εμφύλιο σπαραγμό ανάλογο του εμφυλίου.
Η πολιτική ηγεσία για λόγους λαϊκισμού συνέβαλε στην όξυνση. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο κινδύνευσε, όταν πολιτικοί χαρακτήριζαν τους Ευρωπαίους εταίρους ως εκβιαστές, τοκογλύφους κτλ χαρακτηρισμοί δηλ. που δεν συνάδουν με την ευρωπαϊκή μας ιδιότητα και ταυτότητα. Με το πρόσφατο δε δημοψήφισμα διχαστήκαμε ακόμη βαθύτερα σε Ευρωπαϊστές και Αντί-ευρωπαϊστές.
Στο σημείο αυτό τίθεται εύλογα το ερώτημα αν θα λήξει ποτέ ο διχασμός. Η απάντηση είναι πως τώρα είναι η ευκαιρία. Μετά τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, την υπερψήφιση της εξουσιοδότησης στον Πρωθυπουργό για συμφωνία με τους δανειστές και την υπερψήφιση του Γ Μνημονίου από το σύνολο σχεδόν της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας είναι εθνικά επιβεβλημένο, να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα και να αλλάξουμε.
Να τερματίσουμε τον διχασμό, να συνειδητοποιήσουμε, ότι ανήκουμε στην Ευρώπη και τους κινδύνους που εγκυμονούν έξω από αυτήν, να μην αμφισβητούμε το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας, παρόλο τις όποιες ατέλειες και δυσλειτουργίες παρουσιάζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα σήμερα και που απέχει από αυτό, που οραματίστηκαν οι μεγάλοι ηγέτες και ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι στο χέρι μας πλέον μετά και την τελευταία ευκαιρία, δυστυχώς, που μας έδωσαν οι εταίροι με εθνική ομοψυχία να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις (ιδιωτικοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις κτλ), που θα προσελκύσουν επενδύσεις και θα αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, το οποίο έχει αναμφισβήτητα πλέον χαρακτηρισθεί σήμερα ζημιογόνο.
Οφείλουμε ακόμη να τερματίσουμε τον ολέθριο λαϊκισμό της Μεταπολίτευσης και να συνειδητοποιήσουμε, ότι το πραγματικό δίλημμα πλέον είναι ένα: «Ευρώ ή Ολική καταστροφή». Τέλος, θα προσπαθήσουμε να μείνουμε στο ευρώ για το συμφέρον της χώρας ή θα την ανατινάξουμε;
* Ο Αλέξανδρος Κριτσίκης είναι Δικηγόρος, Υποψήφιος Διδάκτωρ Νομικής
