Τη βαθύτατη θλίψη του εξέφρασε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας στον πρόεδρο των ΗΠΑ , Μπαράκ Ομπάμα με ένα συλλυπητήριο τηλεγράφημα. Στην επιστολή του για την πολύνεκρη επίθεση ενόπλου στο σχολείο Σάντι Χουκ του Νιουτάουν, ο Κάρολος Παπούλιας αναφέρει: "Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι από όσα άφησε πίσω της αυτή η αδιανόητη φρίκη . Θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια προς τις οικογένειες των θυμάτων, την αλληλεγγύη μας και το ειλικρινές ενδιαφέρον μας για το διάλογο που ήδη αποφασίσατε να ανοίξετε στην πατρίδα σας σχετικά με το θέμα της οπλοκατοχής".
Σίγουρα το πιστεύει(και εγώ), τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση , βέβαια η αλληλεγγύη και το ειλικρινές ενδιαφέρον μπορεί να βοηθήσει τις οικογένειές όσο μια μουχλιασμένη πίτα, ένα χορτάτο σκύλο. Όσο και αν η φρίκη του συμβάντος έχει σοκάρει κάθε πολίτη που ενημερώνεται , δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την ειρωνεία του θέματος, αναζητώντας παράλληλα τα παραγωγικά του αίτια.
Ξεκινώντας ανάποδα, τα αίτια είναι σχετικά γνωστά, ενώ το σενάριο αν όχι ρουτίνα, σίγουρα πολυπαιγμένο. Μανιακός, οπλισμένος σαν αστακός, εισβάλλει σε χώρο με πληθώρα ατόμων και ξεκινά να πυροβολεί - βλ. πρεμιέρα του Μπατμαν, το περασμένο καλοκαίρι, βλέπε Σουηδία- .Δεχόμενοι πως οι λόγοι των συγκεκριμένων δραστών ήταν είτε ανύπαρκτοι , είτε γελοίοι -π.χ. στην πρεμιέρα του Μπατμαν, ο υποδυόμενος τον Τζοκερ δεν μπορούσε να δεχτεί πως θα έβλεπε άλλο κακό ως τον αντίπαλο του σκοτεινού ιππότη πέρα από το Τζοκερ ή ο Μπρέιβιντ επηρεασμένος από την ταινία Rampage απλά σκότωσε για να λιγοστέψει το πληθυσμό του πλανήτη- πάντως λόγοι όχι προβλέψιμοι, συγκεκριμένοι αλλά και αντιμετωπίσιμοι, μπορούμε να συμπεράνουμε πως ο κόσμος έχει γεμίσει με εν δυνάμει ελεύθερους σκοπευτές !! Δεν στεκόμαστε ακριβώς στους λόγους που οδήγησαν τον καθένα από αυτούς να κάνει ό,τι έκανε (θρησκευτικούς, λόγους προσωπικούς, παρακμή του κόσμου) διότι περισσότερο θα δώσουμε αφορμή στους αναγνώστες για παρόμοιες ενέργειες, παρά θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.
Πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Ένα psycho ( hey, τα τρία πρώτα γράμματα αντιστοιχούν στον Psy, του Gangnam style!) να προμηθεύεται σχεδόν ελεύθερα όπλα και να έχει τη δυνατότητα να θερίζει ανενόχλητος , μέχρι να στρέψει το πιστόλι προς το μέρος του, σκεπτόμενος πως ολοκλήρωσε τη δικιά του, σπουδαία, σταυροφορία.
Και φτάνουμε στην καρδιά του προβληματισμού, αλλά και της ειρωνεία του ζητήματος. Ενώ η κοινωνία δίνει υπερελευθερίες - π.χ. ο καθένας μπορεί να αγοράζει όπλα- στη συνέχεια όταν γίνεται κατάχρηση , αν όχι βιασμός του δικαιώματος, μένει άναυδη , σοκαρισμένη , αναρωτιέται τι συνέβη, οργίζεται και ψάχνει λύσεις. Όταν παρέχεται απόλυτη ελευθερία στο ιντερντ χωρίς περιορισμούς, ενημέρωση και ελέγχους, όταν η τεχνολογία υπεραπλουστεύεται δίνοντας συγκεκριμένες δυνατότητες, χωρίς επιμόρφωση, όταν με κάθε οπτικοακουστικό μέσο προωθείται ο έρωτας με πολλαπλούς συντρόφους, χωρίς προηγούμενη σοβαρή σεξουαλική αγωγή, όταν προωθείται η χρήση ναρκωτικών ή η αποποινικοποίηση κάποιων ουσιών βλέπουμε το απότοκο αυτών των ενεργειών αναρωτιόμαστε τι πήγε λάθος: επικίνδυνη περιήγηση στο διαδίκτυο, χαζοί και εξαρτημένοι χρήστες,εξάπλωση αφροδίσιων νοσημάτων, διαλυμένοι άνθρωποι , έφηβοι έγκυες που πήγαν στο reality "16 και έγκυος" , άθλια μόδα, υποκριτικά κινήματα "ελευθερίας έκφρασης". Αδυνατεί να δεί φαίνεται πως όλα τα παραπάνω είναι απότοκο δικών της ενεργειών.
Με λίγα λόγια όταν μια κοινωνία συνεχώς απαιτεί όλο και περισσότερες ελευθερίες, αλλά όταν βλέπει το αποτέλεσμα τους...σοκάρεται.. Βλέπετε την ειρωνία; Ας αγοράσουμε κάτι που κάνει κακό για την υγεία μας στη συνέχεια ας μηνύσουμε την εταιρία που το έφτιαξε...
Ξαφνικά εκεί η κοινωνία δεν κλείνει τα μάτια όπως παλιά, σοκάρεται ναι μεν αλλά ζητά να βοηθήσει σε κάτι που δημιούργησε η ίδια. Εφόσον όπλα -αλλά και γενικότερα οι παραπάνω καταστάσεις- εμπορεύονται ελεύθερα ή με σχετικά χαμηλά κριτήρια , θα καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που εμείς οι ίδιοι έχουμε επιτρέψει να συμβούν. Και εκεί μπαίνει δηλά δηλά από την πόρτα - ή την καμινάδα αν προτιμάτε, Χριστούγεννα θα έχουμε- το οικονομικό κριτήριο. Δηλαδή αν όλες αυτές οι "δήθεν" πρωτοποριακές ιδέες επαφίονται πραγματικά στο ενδιαφέρον του ανθρώπου για την ελεύθερη έκφραση ή απλά στο οικονομικό κριτήριο . Δηλαδή, πώληση όπλων, υπολογιστών σε εξαιρετικά υψηλές τιμές, προφυλακτικών με το τσουβάλι, ναρκωτικών ουσιών νομότυπα, προώθηση και αναθέρμανση της τηλεόρασης και εξάρτηση από το διαδίκτυο. Κοντολογίς υπάρχει αμφισβήτηση για το αν πραγματικά οι επικαλούμενες "ελευθερίες" είναι προϊόν των πολιτών ή απλά προωθούμενες από τις διάφορες εταιρίες στην προσπάθεια οικονομικής ευμάρειας, χωρίς βέβαια να κατηγορούμε τις τελευταίες για απλές - αν και αθέμιτες- στρατηγικές διαφήμισης και marketing.
Δεν φαίνεται να εμπλέκονται άμεσα θεωρίες συνωμοσίας, για την ώρα φαίνεται σε αυτό να είμαστε μόνο εμείς.