Ξημερώματα Σαββάτου 14/11/2015 , Παρίσι: Η πόλη του φωτός βυθίζεται στο σκοτάδι και στο αίμα.
Το χθεσινό τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι θα γραφεί στις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ιστορίας. Στο άκουσμα της είδησης του μαζικού εγκλήματος, η πρώτη μας αντίδραση, αναμενόμενη, θυμός, οργή και θλίψη. Στην καρδιά της Ευρώπης προστέθηκε μια νέα έστια πολέμου. 153 νεκροί, φρικτές εικόνες που μας γυρίζουν σε μια άλλη σκοτεινή εποχή, 70 χρόνια πρίν.
Απο την λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, έχουμε συμπληρώσει 70 χρόνια ειρήνης στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με εξαίρεση τις περιπτώσεις του Κοσόβου, της Γιουκοσλαβίας και τον βοσνιακό εμφύλιο. Μια γενικευμένη σύρραξη δεν προκλήθηκε, ωστόσο στις υπόλοιπες περιοχές του πλανήτη, οι πολεμικές συγκρούσεις συνεχίστηκαν. Η περίπτωση της Μέσης Ανατολής, μιας ανέκαθεν πύρινης εστίας είναι χαρακτηριστική. Η γνωστή, ως Γή της Επαγγελίας, μια περιοχή που αναμετρώνται τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων. Έτσι, η Δύση αρκετές φορές ενεπλάκη στα της Μέσης Ανατολής, ενισχύοντας αντάρτικες- εξετρεμιστικές ομάδες( Συριακή Αντιπολίτευση, Αντάρτες στην Λιβύη ενάντια στον Καντάφι). Δεν συνεκτίμησε, όμως, ότι αυτές οι ομάδες υπέκρυπταν έντονα φονταμενταλιστικά στοιχεία, τα οποία με την πρόσθετη στρατιωτική- οικονομική υποστήριξη εξήλθαν στην επιφάνεια και στράφηκαν εναντίον της. Εν ολίγοις, γύρισε μπούμερανγκ η κατάσταση. Όπως συνέβη με με το Σαντάμ Χουσείν, τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, την Αλ Κάιντα πρίν φθάσουμε στο σημερινό ISIS. Η λογική της χρησιμοποίησης των ανταρτών, προς επίτευξη πρόσκαιρων γεωστρατηγικών οφελών ήταν επικίνδυνη, και τούτο επιβεβαιώθηκε χθές με τον πιο φρικτό τρόπο.
Παρα την αρχικά εσφαλμένη στρατηγική της Δύσης - κυρίως των ΗΠΑ- , άξιον απορίας παρέμενε το γιατί η διεθνής κοινότητα παρακολουθούσε το Ισλαμικό Χαλιφάτο, αδρανής. Μια στρατιωτική επέμβαση στην Συρία, έστω και κατ' εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες, καθώς οι τζιχαντιστές βρίσκονται διασκορπισμένοι παντού. Τούτο μάλιστα προκαλεί αμηχανία στην διεθνή κοινότητα. Άλλωστε μετα τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές ακολούθησε η συντριβή του ρωσικού Airbus με πολλούς νεκρούς και αντιστοίχως ύστερα. Το ζήτημα της αντιμετώπισης της ισλαμικής τρομοκρατίας χρήζει λεπτού χειρισμού και οποιαδήποτε βιαστική ή μη καλά σχεδιασμένη ενέργεια μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα, όπως απεδείχθη στο παρελθόν.
Ως προς την συσχέτιση του με το προσφυγικό, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Ο άμαχος πληθυσμός, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι πολίτες της Συρίας που είναι απέναντι απο το ISIS δεν πρέπει να κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία με αυτούς τους εγκληματίες. Είναι ηθική και συνάμα νομική υποχρέωση της χώρας μας να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους και να εξετάσει τις αιτήσεις ασύλου των. Βέβαια, χρειάζεται αποτελεσματικότερος έλεγχος κατα την καταγραφή, ουτως ώστε να εντοπίζεται το εάν ο αιτών άσυλο είναι τρομοκράτης. Αυτό δεν σημαίνει "κλειστά σύνορα", αλλά μια υποχρέωση για την προάσπιση της ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Υπάρχει, φυσικά , και η άλλη όψη του νομίσματος. Η Γάλλια έχει κυρηχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στρατός είναι στο δρόμο, ενώ η κυκλοφορία απαγορεύεται στο Παρίσι. Μια τραγωδία, σαν την χθεσινή, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης απο την πολιτική εξουσία. Στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, μπορεί να επιβληθούν κατασταλτικά μέτρα, μέτρα παρακολούθησης της ιδιωτικής ζωής των πολιτών, τα οποία και περιορίζουν τις ατομικές μας ελευθερίες.
Ας το αφήσουμε, όμως, αυτό. Είναι νωρίς ακόμα και το " θυμικό" δεν μας επιτρέπει τέτοιου είδους προβληματισμούς. Προς το παρόν, ενώνουμε τις φωνές μας, είμαστε αλληλέγγυοι στους Γάλλους, στους πρόσφυγες πολέμου και στέλνουμε μύνημα για την επικράτηση μιας πανανθρώπινης, οικουμενικής αξίας, απαραίτητης για την υπαρξή μας, της ειρήνης.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΙΣΟΤΗΤΑ- ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ, ας επικαιροποιήσουμε το τρίπτυχο της Γαλλικής Επανάστασης.
PEACE, JE SUIS PARISIEN
