Σε σκοτσέζικο ντούζ φαίνεται να εξελίσσεται η διαπραγμάτευση με τους εταίρους∙ η συγγραφή των όρων της συμφωνίας από την κυβέρνηση, το «σβήσιμο» της από τους εταίρους, το ύψος του ΦΠΑ, ο παραμερισμός του Γιάννη Βαρουφάκη και από την άλλη οι δηλώσεις του για την φορολογία των αναλήψεων στα ΑΤΜ, είναι λίγα από τα σημεία των τελευταίων ημερών.
Θα σταθώ περισσότερο στο τελευταίο.
Πιο συγκεκριμένα, ανοιχτό το ενδεχόμενο να φορολογηθούν οι αναλήψεις και οι συναλλαγές μέσω των ΑΤΜ είχε αφήσει ο Γιάννης Βαρουφάκης, αναφέροντας πολύ χαρακτηριστικά ότι «μπορεί να μπει ένας μικρός φόρος για αναλήψεις από τα ΑΤΜ, με στόχο να αυξηθεί η χρήση του πλαστικού χρήματος».
Ωστόσο, γρήγορα ήρθε και η ανάκληση της δήλωσης, με την ακόλουθη ανακοίνωση του Υπουργείου «Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, στο Brussels Group, τέθηκε η πρόταση για φορολόγηση των τραπεζικών συναλλαγών. Το Υπουργείο Οικονομικών διαφώνησε και τόνισε πως, τουλάχιστον, όσον αφορά τη χρήση πλαστικού χρήματος, web banking και τραπεζικών εμβασμάτων, η εν λόγω πρόταση αντίκειται στην πολιτική του Υπουργείου να δίνει κίνητρα για μείωση των συναλλαγών τοις μετρητοίς. Τελικά, η πρόταση για φορολόγηση τραπεζικών συναλλαγών (συμπεριλαμβανομένων των αναλήψεων από ΑΤΜ), μετά τις αντιδράσεις του Υπουργείου, αποσύρθηκαν από τη διαπραγμάτευση».
Ως συνήθως, ο Υπουργός δηλώνει κάτι εντελώς ανορθόδοξο, δημιουργεί αντιδράσεις, και μετά σπεύδει να ανακαλέσει ή να αναφέρει πως «τον παρερμήνευσαν». Τι και αν όμως, αυτή τη φορά , η πρόταση του δεν ήταν και τόσο εκτός πραγματικότητας; Δεν αναφέρομαι στην φορολόγηση των αναλήψεων ή των καταθέσεων ή των συναλλαγών των πελατών με τις τράπεζες, αλλά μόνο των διατραπεζικών συναλλαγών, κάτι όμοιο με τη διεθνής πρόταση του λεγόμενου «Φόρου των Ρομπέν των Δασών».
Ο λόγος λοιπόν για το Φόρο του "Ρομπέν των Δασών" που είναι μια παγκόσμια εκστρατεία για την προώθηση μιας μικρής φορολογίας (0,05%) επί των διεθνών χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Με λίγα λόγια οτιδήποτε συναλλαγή γίνεται μέσω τραπεζών θα φορολογείται με 0,05% , δηλαδή αν γίνει μια διεθνής συναλλαγή 100 ευρώ θα κρατηθούν 5 λεπτά (!). Να σημειωθεί πως ο φόρος θα επιβάλλεται μόνο σε κερδοσκοπικές εμπορικές πράξεις και όχι σε καθημερινές τραπεζικές συνδιαλλαγές, και σε διεθνές επίπεδο θα μπορούσε να συγκεντρώσει δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, της τάξεως των 267δις ( αναλογικά το ποσό αυτό για την Ελλάδα κυμαίνεται σε 1,5 με 3 δις το χρόνο) .
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν διάφορες παραλλαγές , όμως ο πυρήνας της ιδέας παραμένει σταθερός, όπως της γαλλικής κυβέρνησης που πρόσφατα πείστηκε να προχωρήσει στη θέσπιση φόρου 0,02% για όλες τις τραπεζικές συναλλαγές των γαλλικών εταιριών άνω του 1 δις ευρώ, ενώ μέρος του ποσού σύμφωνα με τον Γάλλο Πρόεδρο Ολάντ θα χρησιμοποιηθεί στην καταπολέμηση του AIDS και της παγκόσμιας φτώχειας.
Η ιδέα έχει βρει σύμφωνους πολλούς διεθνούς κλάσης χρηματιστές οι οποίοι προωθούν την εν λόγω εκστρατεία όπως είναι δυνατόν, με το μότο "Καμία διαφορά στις τράπεζες, τα πάντα για εμάς". Μάλιστα πέρσι 1.000 ειδικοί brokers πρότειναν την γιγάντωση της προσπάθειας, με φήμες να θέλουν και ευρωπαϊκές χώρες να συμμετέχουν.
Τόσο δικαιοπολιτικά, όσο και κοινωνικοοικονομικά η προσπάθεια φαίνεται δύσκολα υλοποιήσιμη τόσο λόγο διαφθοράς, όσο και λόγο σωστής διαχείρισης των πόρων ή και λόγω θέλησης των τραπεζών να συνεργάζονται πραγματικά, καθώς ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, οι τράπεζες παίζουν κυριαρχικό ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Σε κάθε περίπτωση η θέσπιση του φόρου δεν θα αποτελεί ένα κατακεραύνωμα της πραγματικής οικονομίας, ούτε πλήγμα για την τραπεζική πρακτική.
Φαίνεται να φτάνουμε στο τέλος της διαπραγμάτευσης, χωρίς να έχουμε ακόμα συγκεκριμένη τακτική. Πάντως, δεν θα πρέπει να υποχωρήσουμε σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την επιβίωση του λαού, ούτε σε ζητήματα που να αφαιρούν από το βιοτικό επίπεδο ή αυξάνουν την φορολογία, ωστόσο δεν μπορούμε παρά να προχωρήσουμε σε ισοδύναμα, ώστε να μπορούμε, ακόμα και αν δεν μας δίνουν ενέσεις ρευστότητας, να μην χρειάζεται να στεγνώνουμε όλα τα ταμεία για να αντέξουμε δύο μήνες.
Έξυπνες λύσεις, και σύμφωνες με το πνεύμα της εποχής, είναι ευπρόσδεκτες, ωστόσο λίγες φορές η κυβέρνηση (και η τωρινή και η προηγούμενη) μας έδειξε πως είναι ικανή για τέτοιες προτάσεις.
