Μετρα εναντι του κορωνοϊου COVID-19 : Δεκτη αιτηση αναστολης επιβαλλομενου διοικητικου προστιμου και αναστολης λειτουργιας Καταστηματος Υγειονομικου Ενδιαφεροντος για παραβιαση μετρων Covid-19 [ΤρΔΠρ (Συμβ) Λιβαδειας 52/2020]

Μια ενδιαφέρουσα απόφαση εξέδωσε στις 27.10.2020 το Διοικητικό Πρωτοδικείο Λιβαδειάς [ΤρΔΠρ (Συμβ) Λιβαδειάς 52/2020] σχετικά με την επιβολή διοικητικού προστίμου και αναστολής λειτουργίας σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος για παραβίαση των μέτρων έναντι του κορωνοϊού COVID-19.
Ειδικότερα, στην κρινόμενη υπόθεση εκδόθηκε από την Διοίκηση δια του Προϊσταμένου του Τμήματος Υγειονομικού ελέγχου και περιβαλλοντικής υγιεινής της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας πράξη επιβολής διοικητικού προστίμου τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ και  αναστολή  λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος (ουζερί - σνακ μπαρ - μεζεδοπωλείο) και δια του Δημάρχου Θηβαίων σφράγιση αυτού,  λόγω μη τηρήσεως των προβλεπόμενων αποστάσεων μεταξύ των τραπεζιών στον υπαίθριο χώρο. Με την απόφασή του το Δικαστήριο έκρινε ως δεκτή την αίτηση του ιδιοκτήτη του ως άνω καταστήματος περί την αναστολή εκτέλεσης των σχετικών πράξεων μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της εκκρεμούς προσφυγής κατ’ αυτών, κρίνοντας ότι η άμεση εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων θα προκαλέσει στον αιτούντα ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη σε περίπτωση ευδοκίμησης της προσφυγής του, θέτοντας σε κίνδυνο την υπόστασή του.

Παρατίθεται κάτωθι απόσπασμα της απόφασης:

9. Επειδή, κατ' αρχάς, οι προβαλλόμενοι με τη σχετική προσφυγή λόγοι, δεν παρίστανται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου (σε Συμβούλιο), προδήλως βάσιμοι, διότι απαιτούν ενδελεχή έρευνα του νομικού και πραγματικού μέρους της υπόθεσης, ενώ, εξάλλου, δεν ερείδονται σε σχετική παγιωμένη νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρβλ. ΕΑ ΣτΕ Ολομ. 496/2011), με αποτέλεσμα να μην καθίσταται πρόδηλη η έκβαση της δίκης, ο σχετικός δε ισχυρισμός του αιτούντος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

Περαιτέρω, από τα προαναφερθέντα προσκομιζόμενα στοιχεία του αιτούντος, προκύπτει ότι αυτός εμφάνισε σημαντική ζημία κατά τα δύο τελευταία έτη λειτουργίας της επιχείρησης του και ότι έχει τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις, ιδίως, δαπάνες μισθοδοσίας, καταβολής μισθώματος και διατροφής των δύο ανήλικων τέκνων του.

Επιπροσθέτως, η προαναφερθείσα δραστηριότητα του με Κ.Α.Δ. 56.30 ανήκει στις πληττόμενες από τη λήψη των προληπτικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας έναντι του κορωνοϊού (COVID-19) δραστηριότητες, για την οποία του επιβλήθηκε η προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας του καταστήματος του για χρονικό διάστημα περίπου δύο μηνών, σύμφωνα με τις εκδοθείσες κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 1 της από 25-02-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου Κ.Υ.Α.

Εξάλλου, το ποσό του επιβληθέντος με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση προστίμου (3.000,00 ευρώ) κρίνεται υψηλό εν όψει των προεκτεθέντων οικονομικών δεδομένων του.

Κατόπιν των ανωτέρω, η άμεση εκτέλεση των προσβαλλόμενων αποφάσεων και η, συνεπεία αυτών, σφράγιση του καταστήματος του για 15 ημερολογιακές ημέρες ή η άμεση καταβολή του ανωτέρω ποσού του προστίμου, θα προκαλέσει στον αιτούντα ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη σε περίπτωση ευδοκίμησης της προσφυγής του, θέτοντας σε κίνδυνο την υπόσταση του.

Με τα δεδομένα αυτά, λαμβάνοντας, επιπλέον, υπ' όψιν την αποδιδόμενη στον αιτούντα παράβαση, όπως περιγράφεται στην προαναφερθείσα πράξη επιβολής προστίμου, στην οποία δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη αριθμού θαμώνων καθ' υπέρβαση της επιτρεπόμενης αναλογίας ατόμων ανά τετραγωνικό μέτρο, αλλά μόνο το γεγονός ότι, κατά τον έλεγχο, διαπιστώθηκε μικρότερη της επιτρεπόμενης απόσταση μεταξύ των τραπεζιών 0,28 εκ. και 1,25 εκ. αντί της προβλεπόμενης 1,70 εκ.), και κατόπιν στάθμισης της ανωτέρω βλάβης του αιτούντος με το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, συνίσταται στην προστασία της δημόσιας υγείας με τη μείωση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού (covid-19), το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχει, εν προκειμένω, νόμιμη περίπτωση χορήγησης της αιτούμενης αναστολής, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο λόγο του αιτούντος, μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της προαναφερθείσας προσφυγής του, η οποία, άλλωστε, δεν παρίσταται προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη.

Η αναστολή χορηγείται υπό τον όρο ότι το κατάστημα του αιτούντος θα λειτουργεί σύμφωνα τις νόμιμες υποχρεώσεις του, όπως αυτές απορρέουν από τη γνωστοποίηση της ίδρυσης του καταστήματος του και την κατεχόμενη άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου και τηρώντας τα εκάστοτε θεσπιζόμενα μέτρα περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού (covid-19).

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στην ΤΝΠ Ισοκράτης.

 

Δέσποινα Γρύλλη

Aπόφοιτη της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης διαμένει στην πόλη της Ρόδου και εργάζεται ως δικηγόρος. Ασχολείται με υποθέσεις ποινικού και αστικού δικαίου , Δικαίου των Προσωπικών Δεδομένων αλλά και το Compliance.

Leave a reply