Το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής, μόνον χαμόγελα δεν μπορούσε να προσφέρει στους βουλευτές, τα στελέχη και τους φίλους της Νέας Δημοκρατίας. Αντιθέτως, δημιουργήθηκε αναστάτωση στο εσωτερικό του κόμματος, με τον έναν να επιρρίπτει ευθύνες στον άλλον για την ήττα. Ήδη, έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες για την εκλογή νέας ηγεσίας.
Απ' την άλλη, αν αναλογιστεί κανείς οτι τον Ιούνιο η ΝΔ εμφάνιζε ποσοστά της τάξεως του 18-19% στις δημοσκοπήσεις, τότε εύκολα διαπιστώνει οτι η κεντροδεξιά κράτησε δυνάμεις. Ο Βαγγέλης Μεϊμαρακης, με την λαϊκότητα και τον ιδιαίτερα ενωτικό του λόγο, κατόρθωσε να επαναφέρει το κόμμα στα ποσοστά του Γενάρη. Η επανασυσπείρωση της μεγάλης λαϊκής βάσης ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς κατέστη δύσκολο έργο, αφού μέσα σε λίγους μήνες η ΝΔ δεν μπορούσε να ανασυγκροτηθεί. Ωστόσο, δεν είναι ο μοναδικός λόγος της ήττας. Η δυσαρέσκεια, η απογοήτευση και η δυσπιστία των πολιτών προς την παράταξη παραμένει. Η απουσία ενός πλάνου με ισοδύναμα σε κάποια ζητήματα, όπως το συνταξιοδοτικό και το Ασφαλιστικό, έδωσε πάτημα στον Α.Τσίπρα, ο οποίος δεσμεύτηκε για ισοδύναμα. Ο πρόεδρος της ΝΔ, επίσης, δήλωνε διατεθειμένος για μετεκλογική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα το οποίο αποθάρρυνε τους πρώην ψηφοφόρους και απομάκρυνε το σημαντικό τμήμα των αναποφάσιστων.
Η επόμενη μέρα..
Εχω τονίσει κατα καιρούς οτι η ΝΔ χρειάζεται μια εσωτερική <<εκκαθάριση>>, με πρώτο βήμα την ανανέωση του πολιτικού της προσωπικού. Το αντίπαλο <<στρατόπεδο>>, ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει μεγάλη απήχηση λόγω του νεαρού της ηλικίας των στελεχών του, με πρώτο παράδειγμα τον Α.Τσίπρα. Θα ήταν μάλλον ωφέλιμο για την παράταξη,στις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές, πρόσωπα της νέας γενιάς απο την ΟΝΝΕΔ να διεκδικήσουν την ηγεσία του κόμματος. Ένας νέος πρόεδρος με πολιτικό ανάστημα και ιδεολογικό στίγμα μπορεί να επανασυνδέσει την κοινωνία με το κόμμα.
Στελέχη της λεγόμενης δεξιάς πτέρυγας, όπως ο κ.Κρανιδιώτης, κατηγορούν ότι φέουδα και τζάκια επιβάλλουν τις αποφάσεις τους. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το εαν και κατα πόσο ισχύει κάτι τέτοιο. Πάντως σε κάθε περίπτωση, η ΝΔ πρέπει να απεμπλακεί ολικώς απο τον νεοφιλελευθερισμό και να επιστρέψει στην πραγματική της ιδεολογία, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Πολλοί μέσα στο κόμμα δεν έχουν αντιληφθεί πως απευθύνονται σε ολόκληρη την κοινωνία και όχι μόνον στους μεγαλοαστούς. Η βάση της κεντροδεξιάς παράταξης διαχρονικά αποτελείται απο την μεσαία τάξη -η οποία διελύθη οικονομικά- και σημαντικά τμήματα των λαϊκών στρωμάτων που επίσης βιώνουν περισσότερο τις καταστροφικές συνέπειες της λιτότητας.
Κατα το προηγούμενο διάστημα, όποιος τύγχανε να διατυπώσει ενστάσεις ή διαφωνίες σε σχέση με εφαρμοζόμενη πολιτική, κινδύνευε να χαρακτηριστεί <<λαϊκιστής>> και γραφικός. Όσοι, όμως, εξαπέλυαν και εξαπολύουν αυτές τις επιθέσεις, αγνοούν ότι κοινωνικός φιλελευθερισμός σημαίνει ελευθερία της αγοράς με κανόνες και παράλληλα ισχυρό κοινωνικό κράτος, με δίχτυ προστασίας για τους πιο αδύναμους. Αντ' αυτού προτεραιότητα είχε η μεγαλοαστική τάξη. Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία του κόμματος με βάση το καταστατικό του και την ιδρυτική διακήρυξη του Κωσταντίνου Καραμανλή. Η ιστορική αυτή παρακαταθήκη δεν πρέπει να παραμερίζεται.
Η ΝΔ με έναν νέο, άφθαρτο πολιτικό πρόσωπο στην ηγεσία μπορεί να ανακτήσει δυνάμεις και να διεκδικήσει ξανά την διακυβέρνηση της χώρας. Με την αναπαραγωγή του παλαιού πολιτικού προσωπικού και την συντήρηση της πελατειακής νοοτροπίας, η παράταξη θα βιώσει το πολιτικό ναδίρ, διολισθαίνοντας σε ποσοστά που δεν χαρακτηρίζουν ένα κόμμα εξουσίας.
Νέα πρόσωπα λοιπόν, καινοτόμες ιδέες και επιστροφή στις ιδρυτικές αξίες αποτελούν το τρίπτυχο της αναγέννησης του χώρου.