Του Σωκράτη Τσαχιρίδη, Δικηγόρου, MSc Business Law & Administration.
Πρόσφατα σας είχαμε ενημερώσει εκτενώς για την έκτακτη διαδικασία ρύθμισης υποχρεώσεων εμπόρων που προβλέπεται στα άρθρα 62 επ. του ν. 4307/2014. Η ισχύς του εν λόγω νόμου έληγε την 31-03-2016. Ωστόσο, όπως είχαμε προβλέψει, η παράταση της διάρκειάς του ήταν πολύ πιθανή, καθώς η πλειοψηφία των ελληνικών επιχεριήσεων παραμένει θνησιγενής. Τα ως άνω επιβεβαιώθηκαν, καθώς ψηφίστηκε η τροπολογία (με τίτλο ρυθμίσεις θεμάτων περί μη εξυπηρετούμενων δανείων) με την οποία ο ανωτέρω νόμος θα συνεχίσει να εφαρμόζεται τουλάχιστον μέχρι την 03-05-2016.
Η εν λόγω παράταση, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, κρίθηκε αναγκαία, ώστε να μην δημιουργηθεί ρυθμιστικό κενό μέχρι να καθορισθεί νέο βελτιωμένο πλαίσιο για τη ρύθμιση χρεών μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών προς χρηματοδοτικούς φορείς. Η κάλυψη του ρυθμιστικού κενού μέσω της παράτασης εφαρμογής του ν. 4307/2014 αφενός εξυπηρετεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προκειμένου να ρυθμίσουν τα χρέη τους και αφετέρου παρέχει επαρκή χρονικό διάστημα για συζήτηση και κατάθεση βελτιωμένων προτάσεων ρύθμισης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων.
Ωστόσο, από το ψηφισθέν νομοθετικό κείμενο δημιουργείται μία εύλογη απορία. Ειδικότερα, ορίζεται ότι δεν παρατείνεται η εν γένει εφαμογή του παραπάνω νόμου, αλλά μόνο η ισχύς των διατάξεων των άρθρων 60 και 61, που αφορούν τον εξωδικαστικό - συναινετικό τρόπο διευθέτησης των τραπεζικών χρεών των εμπόρων. Συνεπώς, η έκτακτη διαδικασία ρύθμισης υποχρεώσεων εμπόρων που προβλέπεται στα άρθρα 62-67 του ν. 4307/2014 φαίνεται, σύμφωνα με την γραμματική ερμηνεία της τροπολογίας, να παραμένει εκτός πλαισίου εφαρμογής. Κάτι τέτοιο, κατά την προσωπική μας άποψη, δεν είναι ιδιαίτερα εύστοχο για δύο λόγους. Ο πρώτος έγκειται στο γεγονός ότι η εξωδικαστική διαγραφή των εμπορικών χρεών εκ μέρους των τραπεζών, που αποτυπώνεται στα άρθρα 60 και 61, δεν έχει λειτουργήσει στην πράξη και επομένως, υπάρχουν αρκετές αμφιβολίες αν αυτό πρόκειται να γίνει τώρα. Δεύτερον, διαβάζοντας την αιτιολογική έκθεση του νόμου διαπιστώνουμε ότι τελεολογικός σκοπός της τροπολογίας ήταν η μη δημιουργία κενού στο νομικό πλαίσιο ρύθμισης των χρεών των επιχειρήσεων. Όμως, η μη ρητή παράταση εφαρμογής των άρθρων 62 επ. του υπό εξέταση νόμου θα λέγαμε ότι δημιουργεί ένα τέτοιο κενό κατά αναντιστοιχία με τα όσα ορίζει η ratio της τροπολογίας.
Επομένως, ναι μεν ήταν εύλογη η παράταση του νόμου 4307/2014, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση λογική η τμηματική παράταση του. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι πρόκεται για ένα εκ παραδρομής ατόπημα που θα επιλυθεί νομοθετικά ή νομολογιακά στο μέλλον.
Παρατίθεται το link της τροπολογίας: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bbb19498-1ec8-431f-82e6-023bb91713a9/9523659.pdf
