Αριθμός Απόφασης
130/2018
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΥ
(Τακτική Διαδικασία)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δόκιμη Ειρηνοδίκη Ελένη Παπαγεωργίου και το Γραμματέα Τηλέμαχο Χατζηιωαννίδη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 21η Μαρτίου 2017 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:
TΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία «..........», που εδρεύει ......, η οποία δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο, αλλά εκπροσωπήθηκε στη δίκη από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της Γεώργιο Μαυρομμάτη, ο οποίος προκατέθεσε έγγραφες προτάσεις κατ` άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α` του ΚΠολΔ (όπως αντικαταστάθηκε αυτό από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015).
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: ........, η οποία δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο, αλλά εκπροσωπήθηκε στη δίκη από την πληρεξούσια Δικηγόρο της Ευτυχία-Ιόλη Σταματέλου, η οποία προκατέθεσε έγγραφες προτάσεις κατ` άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α` του ΚΠολΔ (όπως αντικαταστάθηκε αυτό από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015).
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 05-07-2016 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με Αριθμό Κατάθεσης Δικογράφου ...../06-07-2016 η συζήτηση της οποίας (αγωγής), μετά το πέρας των προθεσμιών εκ της διάταξης του άρθρου 237 του ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε, με την από 09-12-2016 πράξη ορισμού δικασίμου του αρμόδιου Δικαστού του παρόντος Δικαστηρίου, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της ως άνω αγωγής η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά του πινακίου και οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται ανωτέρω και στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά και συζητήθηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 237 παρ. 4 εδ. ζ` ΚΠολΔ, όπως ισχύει από 01-01-2016 μετά την αντικατάστασή του ως άνω άρθρου με την παρ. 2 του άρθρου δεύτερου του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, οι δε πληρεξούσιοι Δικηγόροι αυτών, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 05-07-2016 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Αριθμό Κατάθεσης Δικογράφου ...../06-07-2016 και επιδόθηκε νομότυπα στην εναγόμενη μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται από την παρ. 1 του άρθρου 237, όπως αντικαταστάθηκε αυτό από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, όπως προκύπτει και από την υπ’ αριθ. ....../04-08-2016 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Ρόδου ........ Από την επισκόπηση δε των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτει το εμπρόθεσμο [κατά την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 237 του ΚΠολΔ] της κατάθεσης των προτάσεων και των αμοιβαίων αντικρούσεων με προσθήκη στις προτάσεις αμφότερων των διαδίκων. Προσκομίστηκε δε από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της τελευταίας, μέσα στην προθεσμία που τάσσεται στο άρθρο 237 ΚΠολΔ, το υπ’ αριθ. ...../10-07-2013 ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο έγγραφο της ενάγουσας προς τον ως άνω αναφερόμενο πληρεξούσιο Δικηγόρο της, συνταγμένο από τη Συμβολαιογράφο Αθηνών, ......, με το οποίο του δίδεται η γενική εντολή, να εγείρει αγωγές και να την εκπροσωπεί με οποιαδήποτε ιδιότητα, είτε της ενάγουσας είτε της εναγομένης, ενώπιον των Δικαστικών Αρχών, και συνεπώς του χορηγείται πληρεξουσιότητα για τις διενεργηθείσες από αυτόν πράξεις της προδικασίας και για τη διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 96§1, 104, 237 § 1 του ΚΠολΔ), ενώ περαιτέρω προσκομίστηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο της εναγομένης, μέσα στην προθεσμία που τάσσεται στο άρθρο 237 ΚΠολΔ, το από 11-11-2016 πληρεξούσιο έγγραφο της εναγομένης προς την ως άνω αναφερόμενη πληρεξούσια Δικηγόρο της για τις διενεργηθείσες από αυτήν πράξεις της προδικασίας και για τη διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 96 § 1, 104, 237 § 1 του ΚΠολΔ).
Σύμφωνα με το άρθρο 947 παρ. 2 ΑΚ, ως πράγματα λογίζονται και οι φυσικές δυνάμεις ή ενέργειες, ιδίως το ηλεκτρικό ρεύμα και η θερμότητα, εφόσον υπόκεινται σε εξουσίαση, όταν περιορίζονται σε ορισμένο χώρο. Ο νομικός χαρακτηρισμός της σύμβασης παροχής ενέργειας έναντι ανταλλάγματος ποικίλλει σε κάθε περίπτωση. Συνήθως, πρόκειται για μικτή σύμβαση που έχει τα στοιχεία της πώλησης, μίσθωσης έργου, μίσθωσης πράγματος κλπ., οπότε η επιλογή των εφαρμοστέων κανόνων θα γίνει μετά ερμηνεία της βούλησης των μερών. Όταν οι συμβαλλόμενοι απέβλεψαν στην ίδια την ενέργεια ως εμπόρευμα και όχι στη μέσω αυτής πραγματοποίηση ενός αποτελέσματος, πρόκειται για σύμβαση πώλησης. Αυτό έχει γίνει δεκτό για τη σύμβαση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος από την παραγωγό επιχείρηση στους καταναλωτές. (βλ. σχετ. ΕφΠατρών 523/2001, Αχαϊκή Νομολογία τόμος 18 έτος 2001, ΠΠρΑθ 2832/2007 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΘεσ 3116/2014 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΠΠρΘεσ 24446/1999, Αρμ 1999/1530, Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ, άρθρο 947, αριθ. 4, σελ. 34, Δημάκου σε Γεωργιάδη - Σταθόπουλο, Αστικός Κώδιξ, άρθρο 947, αριθ. 16, σελ. 29, Μαγγίβα σε Γεωργιάδη - Σταθόπουλο, ό.π., άρθρο 513, αρ. 5, σελ. 36, Κορνηλάκη, Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο, έκδοση 2002, παρ. 28. 2., σελ. 159).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 2, 118 εδ. δ’, 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι για να είναι ορισμένο το δικόγραφο της αγωγής, πρέπει να περιέχει, εκτός από τα τυπικά στοιχεία που ορίζουν τα άρθρα 117-118 του ΚΠολΔ, μεταξύ άλλων, α) σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση της από τον ενάγοντα σε βάρος του εναγόμενου και β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, σε τρόπο ώστε η αγωγή να είναι επιδεκτική δικαστικής εκτιμήσεως και να καθίσταται εφικτή η απάντηση σ’ αυτή. Η έλλειψη των ως άνω στοιχείων καθιστά το δικόγραφο της αγωγής αόριστο και ανεπίδεκτο δικαστικής εκτιμήσεως, επιφέρει δε το απαράδεκτο αυτού, στην απαγγελία του οποίου προβαίνει το Δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως, διότι ανάγεται στην προδικασία, η τήρηση της οποίας ρυθμίζεται από κανόνες δημοσίας τάξεως (βλ. ΑΠ 250/2011, ΕΕμπΔ 2011/591, ΑΠ 49/2011, ΕλλΔ/νη 2011/1594, ΑΠ 1881/1987, ΕλλΔ/νη 29 1385). Επίσης, η αοριστία του δικογράφου της αγωγής δεν μπορεί να θεραπευθεί με τις προτάσεις ή την παραπομπή στα διαλαμβανόμενα σε άλλα προσκομιζόμενα έγγραφα, ούτε με την εκτίμηση των αποδείξεων (βλ. σχετ. ΑΠ 305/2001, ΕλΔνη 42. 1318, ΑΠ 1363/1997 ό.π., ΕΑ 9107/1995, ΕλλΔ/νη 38. 916) ούτε επίσης με αναφορά απλή στη σχετική διάταξη του Νόμου ή απλή μνεία αυτής, ούτε και με δικαστική ομολογία του εναγομένου, η οποία ως αποδεικτικό μέσο με δεσμευτική αποδεικτική δύναμη, αποκλείει μόνο τη διεξαγωγή των αποδείξεων και απαλλάσσει τον αντίδικο από το βάρος της απόδειξης του ομολογουμένου ισχυρισμού (βλ. σχετ. ΕΑ 1087/1997, ΕλλΔ/νη 39. 413 και τις εκεί περαιτέρω παραπομπές στη Νομολογία, ΕΑ 102/1996, ΕλλΔ/νη 38. 1586). Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 513 ΑΚ, στοιχεία του ορισμένου της αγωγής καταβολής του τιμήματος είναι η κατάρτιση της σύμβασης πώλησης, το πράγμα ή τα πράγματα που πουλήθηκαν και οι επιμέρους τιμές μονάδας αυτών, δηλαδή το συμφωνημένο τίμημα για το πράγμα ή για καθένα από τα περισσότερα πράγματα (ΑΠ 1399/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ/νικης 655/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4126/2001, ΕλλΔ/νη 2002/845, ΕφΑθ 731/1997, ΕλλΔ/νη 38.1597, Βαθρακοκοίλη ΕΡΝΟΜΑΚ, τόμος Γ`, ημίτομος Α`, υπό άρθρο 513, παρατ. 87α).
Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι δυνάμει της από 13-05-1996 συμβάσεως παροχής ηλεκτρικού ρεύματος για οικιακή χρήση, η οποία καταρτίστηκε στη Ρόδο την ως άνω αναφερόμενη ημερομηνία, μεταξύ αυτής και της εναγόμενης, συμφωνήθηκε να παρέχεται σε αυτήν εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα πενήντα περιόδων τριφασικό τάσεως 230/400 volt, για τις ανάγκες ακινήτου, που βρίσκεται στην περιοχή της ......, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που περιλαμβάνονταν σε αυτή. Για την εξυπηρέτηση δε της ως άνω συμβάσεως λειτούργησε στο ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο της εναγομένης, η με αριθμό ............. παροχή. Η αξία δε καταναλώσεως του ηλεκτρικού ρεύματος, ανήλθε την 26η-02-2016, για περίοδο κατανάλωσης από 02-01-2013 έως 26-02-2016, στο ποσό των 10.525,00 ευρώ, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι πάγιες χρεώσεις και ο αναλογούν ΦΠΑ, όπως έχει αποτυπωθεί στον τελευταίο αποσταλθέντα λογαριασμό, το οποίο ποσό αρνείται να της καταβάλλει η εναγόμενη, παρά τις έγγραφες οχλήσεις προς αυτήν δια των αποσταλθέντων λογαριασμών. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλει το ποσό των 10.525,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της έκδοσης του τελευταίου ληξιπρόθεσμου λογαριασμού, ήτοι την 27-02-2016, άλλως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση της απαίτησης. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η εναγόμενη στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, σαφώς προκύπτει ότι οι διάδικοι - αντισυμβαλλόμενοι, με την επικαλούμενη στο υπό κρίση αγωγικό δικόγραφο σύμβαση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος έναντι συμφωνημένου τιμήματος, απέβλεψαν στην ίδια την ενέργεια ως εμπόρευμα και, συνεπώς, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη, εν προκειμένω πρόκειται για σύμβαση πώλησης από την οποία προέρχεται η ένδικη αξίωση περί καταβολής του οφειλόμενου υπολοίπου τιμήματος της καταναλωθείσας υπό της εναγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
Η αγωγή ασκήθηκε ορθά στο παρόν αρμόδιο καθ` ύλην και κατά τόπον Δικαστήριο (άρθρα 14 § 1α, 22 και 33 ΚΠολΔ), πλην όμως πάσχει αοριστίας και ως εκ τούτου είναι απορριπτέα, διότι δεν περιλαμβάνει τα κατά νόμο αναγκαία στοιχεία για το ορισμένο της αγωγής καταβολής του τιμήματος εκ συμβάσεως πώλησης, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη. Ειδικότερα, δεν εκτίθεται στην αγωγή: α) η ποσότητα του ηλεκτρικού ρεύματος που χορηγήθηκε στην εναγόμενη προς κατανάλωση και που πράγματι καταναλώθηκε από αυτήν και β) η επιμέρους τιμή μονάδας για την ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος που χορηγήθηκε και εν τέλει καταναλώθηκε, ώστε να προκύπτει το συνολικό ποσό που αναφέρεται ως αξία καταναλωθείσας ενέργειας στην αγωγή. Οι παραπάνω ελλείψεις δεν αναπληρώνονται, όπως εκτέθηκε και στη μείζονα σκέψη, από την παραπομπή της αγωγής σε έγγραφα εκτός της αγωγής όπως, το τιμολόγιο ....... που επικαλείται η ενάγουσα, αλλά ούτε και σε τυχόν εκδοθέντες λογαριασμούς. Το απόσπασμα δε του λογαριασμού που ενσωματώνει στην υπό κρίση αγωγή της η ενάγουσα, αναφέρει μόνο την αξία της καταναλωθείσας ενέργειας και όχι την ποσότητα και την τιμή μονάδας αυτής. Περαιτέρω, οι ελλείψεις αυτές καθιστούν απαγορευτική στο Δικαστήριο την οποιαδήποτε αξιολόγηση των εισφερόμενων αποδεικτικών μέσων, καθώς επίσης αποστερούν στην εναγόμενη τη δυνατότητα προετοιμασίας της άμυνάς της. (βλ. και αποφ. ΜΠρΡόδου 98/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Κατόπιν αυτών, γενομένου δεκτού και του ισχυρισμού της εναγόμενης περί αοριστίας της υπό κρίση αγωγής, η αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως αόριστη. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της ενάγουσας, λόγω της ήττας της (άρθρο 176 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης, τα οποία ορίζει σε εκατόν εβδομήντα (170,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στη Ρόδο σε έκτακτη δημόσια αυτού Συνεδρίαση, στις 19 Μαρτίου 2018, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.