Πως να γίνεις καλύτερος δικηγόρος ( ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις)

-> Μην γκρινιάζεις. Μην πεις οτι δεν το κάνεις. Εγώ το κάνω, εσύ το κάνεις, όλοι το κάνουμε. Γκρινιάζουμε για τη φορολογία (δικαίως), γκρινιάζουμε για έξοδα, γκρινιάζουμε για τα πάντα.  Γκρινιάζουμε που βρισκόμαστε στη ζέστη του γραφείου μας, με την όμορφη γραβατούλα μας (ή οι κυρίες με το pussycat bow τους)  ενώ ο ντελιβεράς βγαίνει έξω με βροχή και κρύο για 3,2 € την ώρα. Το ξέρω ότι θα μου πεις "ναι, σεβαστά όλα, αλλά σπούδασα τέσσερα χρόνια, διάβασα" κτλ. Και ο ντελίβερας σπούδασε ( τυχαίο το επάγγελμα, αγαπάμε τους ντελιβέράδες) . Το ξέρω ότι η επαφή με τον πελάτη είναι ψυχοφθόρα, η επαφή με την γραφειοκρατία του κράτους είναι χειρότερα από το να βλέπεις το Ράμπο 3 ανάποδα, το ξέρω ότι αγχώνεσαι με την κάθε προθεσμία που μπορεί να χάσεις. Το ξέρω. Με το να γκρινιάζεις γιαυτό στην αίθουσα των δικαστηρίων, στο ασανσέρ, πάνω από τη γραμματεία, στη γραμματεία του δικηγορικού Συλλόγου, στην είσοδο του δικαστηρίου, στο πεζοδρόμιο, στο δρόμο όταν πηγαίνεις για το Κτηματολόγιο, στο Κτηματολόγιο, κάτω από το γραφείο σου, έξω από το γραφείο σου, στο γραφείο σου, στο γραφείο συναδέλφων, στο σπίτι σου, στους γονείς σου, στον ασκούμενο σου, στους συναδέλφους, στους πελάτες, όχι μόνο δεν καταφέρνεις τίποτα, όχι μόνο συνεχίζεις την ελληνική παράδοση της γκρίνιας τη στιγμή μάλιστα που εμείς οι ίδιοι την καταδικάζουμε, αλλά ουσιαστικά "εκπαιδεύεις" τον εαυτό σου στην πεποίθηση ότι δεν έχεις τη δύναμη να δράσεις και να αλλάξεις μια κατάσταση που δεν σου αρέσει, διότι όλα για όσα παραπονιέσαι είναι "εξωγενείς" παράγοντες ( το κράτος φταίει, ο πελάτης φταίει, εγώ κάνω τη δουλειά μου όπως έπρεπε και έχω δυσκολίες).

Δεν ζούμε σε έναν τέλειο κόσμο, αλλά δεν είναι και όσο χάλια επιλέγουμε να τον βλέπουμε και να παραπονιόμαστε ο ένας στον άλλο όταν είμαστε για καφέ στα δικαστήρια, για να δούμε ποιος είναι σε χειρότερη θέση και να πάρουμε βραβείο γκρίνιας. Επίσης, δημιουργεί κακή ψυχολογία στους υπόλοιπους. Τους την σπάμε με απλά λόγια. Μην παραπονιέσαι και γίνε το παράδειγμα που θες να δεις. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και πολλές φορές θα σου βγει από μόνο του. Δεν είναι κακό. Μην κάνεις κατάχρηση απλά.

->Άσε το κινητό. Άστο κάτω απλά. Άστο. Σε βλέπω που το κρατάς. Οκ και εγώ το κρατάω, αλλά και πάλι. Πιες ένα καφέ παραπαν.....οκ άκυρο, πιες ένα χυμό παραπάνω. Και απλά κοίτα το κενό ή σκέψου τη ωραία που ήταν οι διακοπές που πήγες και κοίταζες την κοπέλα σου/αγόρι σου δίπλα από τη θάλασσα, χωρίς έγνοιες, χωρίς να νιώθεις βάρος ή μιζέρια ή αρνητισμό και απλά σκεφτόσουν "Ουαου, αυτό είναι ευτυχία;". Οκ πλάκα κάνω, δεν πήγες ποτέ διακοπές, σιγά που έχεις λεφτά, ειδικά αν δεν πρόλαβες ΠΑΣΟΚ, αλλά γιου γκετ δε πόιντ. Μακροπρόθεσμα θα νιώσεις καλύτερα.

->Μάθε αυτό που κάνεις. Ουσιαστικά ο δικηγόρος είναι λύτης προβλημάτων. Καλό είναι να είσαι ενημερωμένος γιατί αυτό που κάνεις, να ενημερώνεσαι για την γενική κατάσταση, και γενικά να δίνεις την εντύπωση ότι είσαι διαβασμένος, επειδή ακριβώς είσαι. Ή κάνεις κάτι, ή δεν το κάνεις (περισσότερα για αυτό παρακάτω). Πολιτικά, επικαιρότητα, νομοθετικά, διεθνή θέματα, χιούμορ, περίεργα...... Χμ μόλις περιέγραψα τη θεματολογία του site... Διαβάστε Ανάλυσε το λοιπόν!!

 

->Ξεκίνα ένα χόμπι. Το να γράφεις νομικά άρθρα δεν είναι χόμπυ, το μεταπτυχιακό, το διδακτορικό, τα online μαθήματα ορθοφωνίας, τα κινέζικα , όλα αυτά δεν είναι χόμπι. Ξεκίνα τα ταξίδια όπως η Ευδοκία. Δεν την έχω δει ποτέ να παραπονιέται πάντως. Με λίγα λόγια βρες κάτι να ξεφεύγεις, να κάνεις το χρόνο να μην μετράει, γιατί προφανώς και δεν μπορείς να σκέφτεσαι τα ίδια και τα ίδια καθημερινά. Μην μου πεις ότι δουλεύεις από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οργάνωσε περισσότερο το χρόνο σου, δώσε εκείνη την έξτρα υπόθεση για να κάνεις χρόνο ( δωστη στο Σπύρο γκουχου γκουχου) . Ακόμα και ο Harvey Specter πήγαινε πυγμαχία και έδερνε κόσμο. Δεν χρειάζεται να ζήσεις το αμερικανικό όνειρο στα 34 σου, θα σου έλεγα να μην το ζήσεις και καθόλου. Απλά έχε λίγο χρόνο για τον εαυτό σου, δεν μπορούμε να ασχολούμαστε συνέχεια με τη δικηγορία και τα προβλήματα της.

 

->Θέσε το έδαφος με τους πελάτες νωρίς. Δείξε τους με τον τρόπο σου ποιος είσαι από την αρχή. Σκληρός , μαλακός, αυστηρός, τυπικός, χαλαρός , εφευρετικός κτλ κτλ. Μπορείςνα είσαι τα πάντα. Αυτόϋποθέτει ότι ξέρεις και εσύ ποιος είσαι. Λίγο soul-searching δεν έβλαψε ποτέ κανέναν , εκτός από εμένα που σκέφτομαι κάθε ακυριλλα.

-> Do or do not. There is no try. Μην λες ψέμματα στον εαυτό σου ότι θα κάνεις εκείνη την εκκρεμότητα από τότε. Πάσαρε την, ξεκίνησε και τελείωσε την, παράτησε την τελείως, απλά δώστης ένα closure. Για τον καλό όλων μας. Ή είσαι δικηγόρος (Σπύρο) ή δεν είσαι. Πρέπει να πάρεις μια απόφαση ( Σπύρο). Το να αφήνεις πράγματα μισά θα σε αφήσει με το άγχος, αλλά δεν θα δείξει και καλή εικόνα στον πελάτη σου.

Σας άρεσε το άρθρο; Το Ανάλυσε το είναι ένα ανεξάρτητο site αποτελούμενο κυρίως από νέα άτομα. Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια κάνοντας donate. Ευχαριστούμε 🙂

Σπύρος Σκιαδόπουλος

Πρώτα ανακάλυψα ότι θέλω να γίνω developer, μετά ανακάλυψα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος, και μετά πολιτικός μηχανικός. Τελικά έγινα περίπου δικηγόρος. Τι συνέβη;

Leave a reply