Σφάλμα οι πρόωρες κάλπες, Οικουμενική κυβέρνηση και εκλογές την άνοιξη του 2016. Γράφει ο Χάρης Λευθεριώτης

Μιά προσωρινή λύση στο πολιτικό αδιέξοδο

Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και οι ραγδαίες εξελίξεις διαδέχονται η μία την άλλη, προμηνύοντας τις δύσκολες μέρες που έρχονται για την ελληνική κοινωνία. Ύστερα απο την ψήφιση του τρίτου και πλέον επαχθούς μνημονίου με κοινοβουλευτικές διαδικασίες "εξπρές", η κυβέρνηση αναζητούσε τρόπους προκειμένου να καλύψει το πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε απο το αντάρτικο πολλών κυβερνητικών βουλευτών. Το ρήγμα στην κυβερνητική πλειοψηφία εγείρει ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα και έτσι ο πρωθυπουργός αποφάσισε να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου. Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα επισημάνει τους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια απόφαση απο την στιγμή που η οικονομία δεν έχει σταθεροποιηθεί, η εμπιστοσύνη απο τους εταίρους δεν έχει αποκατασταθεί και η κοινωνία βρίσκεται σε αναστάτωση.

Το ρευστό οικονομικό περιβάλλον και το ακανθώδες ζήτημα των προσφύγων επιτάσσουν την ανάγκη για πολιτική σταθερότητα. Μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος και η συνακόλουθη πολιτική αστάθεια θα επέφερε ανυπολόγιστες ζημιές στην ήδη καταρρακωμένη ελληνική οικονομία. Αξίζει να τονισθεί ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών στην Αθήνα που είναι εξουσιοδοτημένοι να εποπτεύουν την εφαρμογή του προγράμματος, διατηρούν το δικαίωμα να δώσουν εντολή στους θεσμούς (Κομισιόν, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM) για διακοπή της χρηματοδότησης στην Ελλάδα, σε περίπτωση που διαπιστωθεί η μη εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Σε μια χώρα ακυβέρνητη, ποιοι θα διαπραγματεύονται με τους θεσμους, πως θα επιλυθει το ζήτημα των προσφύγων; Σκεφθείτε μια Ελλάδα με υπηρεσιακή κυβέρνηση, με οικονομική ασφυξία και με χιλιάδες πρόσφυγες να μένουν αβοήθητοι στα νησία, στα θαλάσσια σύνορά μας.

Για τους παραπάνω λόγους, μια προσωρινή λύση θα μπορούσε να είναι ο σχηματισμός οικουμενικής κυβέρνησης που θα στηρίζεται στην ισχυρή πλειοψηφία των 220 βουλευτών απο ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι υπερψήφισαν τα προαπαιτούμενα μέτρα και το τρίτο μνημόνιο. Σκοποί του νεου κυβερνητικού σχήματος θα ήταν η εφαρμογή της νέας δανειακής σύμβασης, η βελτίωση των δυσμενών όρων της, η επίλυση του προσφυγικού και η ομαλή προσφυγή στις εκλογές την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 2016. Το νέο σχήμα, με επικεφαλής τον Α.Τσίπρα (πρόσωπο με λαικό έρεισμα) θα έπρεπε να απαρτίζεται απο μη πολιτικά πρόσωπα, τεχνοκράτες που θα εργάζονταν για την βελτίωση της συμφωνίας και την αντικατάσταση των υφεσιακών μέτρων με γενναίες μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις. Μόνον μη κομματικά εξαρτώμενα πρόσωπα που η βούλησή τους δεν θα υπαγορεύεται απο τις "απαιτήσεις" της κομματικής πελατείας μπορούν να εξυγιάνουν την δημόσια διοίκηση. Με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα, τα μέτρα λιτότητας θα αποφευχθούν και οι πληγές του ελληνικού προβλήματος θα αρχίσουν σιγά-σιγά να επουλώνονται. Με μια ταχεία επανεκκίνηση της οικονομίας δεν θα ήταν ανέφικτη η επιτυχής έξοδος στις διεθνείς αγορές την άνοιξη του 2016. Σε μια οικουμενική κυβέρνηση, ιδιαίτερα σημαντική είναι η ενίσχυση της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας με πρόσωπα απ' όλα τα κόμματα προκειμένου η συμφωνία να βελτιώνεται και να κάμπτονται όσο το δυνατόν περισσότερο οι αντιστάσεις των "σκληρών" των θεσμών (βλ. Βελκουλέσκου)

Ταυτόχρονα, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο προσφυγικό ζήτημα. Η ΕΕ οφείλει να δράσει και να δώσει λύσεις, παράσχοντας σε πρώτο στάδιο ανθρωπιστική βοήθεια στην Ελλάδα και ανακκινώντας εν συνεχεία σε επίπεδο κορυφής το ζήτημα του καταμερισμού των μεταναστών στα κράτη-μέλη της Ένωσης μέσα απο μία αναθεώρηση της σύμβασης Δουβλίνο 2. Μόνον μία ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση μπορεί να εκκινήσει το ζήτημα αυτό σε ευρωπαικό επίπεδο.

Με βάση όλα τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι μια μακρά περίοδος πολιτικής αστάθειες θα επιφέρει όξυνση των ήδη υπαρκτών προβλημάτων στην οικονομία και το μεταναστευτικό. Οι εκλογές την 20η Σεπτεμβρίου δεν αποτελούν λύση αλλα μια ριψοκίνδυνη πολιτική επιλογή που οδηγεί σε νέες περιπέτειες την χώρα. Λύση στο πολιτικό αδιέξοδο αποτελεί η δημιουργία μιας οικουμενικής κυβέρνησης, στηριζόμενης απο πολλές πολιτικές δυνάμεις προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερότητα και η χώρα οικονομικά θωρακισμένη να οδηγηθεί σε εκλογές την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 2016.

Αυτήν την στιγμή τα μέτωπα σε οικονομία και μεταναστευτικό παραμένουν ανοιχτά και αποτελούν απο κοινού μια ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί. Άραγε , υπο ποιές συνθήκες θα διεξαχθούν οι εκλογές;

Σπύρος Σκιαδόπουλος

Πρώτα ανακάλυψα ότι θέλω να γίνω developer, μετά ανακάλυψα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος, και μετά πολιτικός μηχανικός. Τελικά έγινα περίπου δικηγόρος. Τι συνέβη;

Leave a reply