O Παναγιώτης Γραμμένος, aka Phase Difference, νέος, ωραίος και ανερχόμενος παραγωγός-DJ, μιλάει στο analuseto.gr για τη μέχρι τώρα πορεία του, τις ” σπουδές” και τα επερχόμενα σχέδια του.
Καλησπέρα σας!
Μίλησε μας λίγο για το είδος της μουσικής που παίζεις.
Όταν ήμουν μικρότερος δεν άκουγα ιδιαίτερα πολύ μουσική, δεν ήμουν δηλαδή ο άνθρωπος με το Walkman και τα ακουστικά όλη μέρα στα αυτιά. Είχα μια τάση όμως να ακούω progressive είδη μουσικής όπως ας πούμε Trance ή Progressive House…. Τώρα το είδος της μουσική που γράφω είναι δύσκολο να περιγραφεί. Ο καθένας έχει τον δικό του ορισμό, άλλοι το λένε beatakια, άλλοι το λένε underground, υπάρχουν χίλιοι τρόποι να πεις το ίδιο πράγμα, και στο τέλος να μην συνεννοηθείς καν. Αλλά με τους όρους της βιομηχανίας εγώ γράφω minimal, techno και progressive trance μουσική και σιγά σιγά μπαίνω στην deep house& house.
Είναι δύσκολο τη σημερινή εποχή να είσαι παραγωγός-Dj σε σχέση με παλαιότερα;
Τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα από τότε. Φαντάσου το 2004, το Beatport που είναι ψηφιακό δισκοπωλείο, μόλις είχε ανοίξει, είχε 79 δισκογραφικές. Ένα χρόνο αργότερα οι δισκογραφικές είχαν αυξηθεί στις 2.500 και τώρα συζητάμε για πάνω από 8.000 με 9.000 δισκογραφικές. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να έχει και δύο και τρείς δισκογραφικές προωθώντας διαφορετικά είδη μουσικής. Πλέον είναι πιο δύσκολο να ξεχωρίσεις στον χώρο μιας και στο παρελθόν δεν υπήρχε τόσος ανταγωνισμός και δεν μπορούσε έτσι απλά να γράψει ο καθένας μουσική. Τώρα έχεις τον υπολογιστή σου , κατεβάζεις άνετα τα προγράμματα σου και ακόμα πιο άνετα δηλώνεις μουσικός παραγωγός.
Υπάρχει ανταπόκριση από τη νεολαία;
Ναι , πιστεύω ότι υπάρχει ανταπόκριση πλέον επειδή ασχολούνται όλοι με την ηλεκτρονική μουσική και είναι παντού, είναι πιο εύκολο και ο άλλος να αναγνωρίσει και να κατανοήσει τη μουσική σου, ενώ πριν το 2007 λίγοι ήταν εκείνοι που άκουγαν ηλεκτρονική μουσική. Όμως αυτοί που ακούνε underground μουσική δεν έχουν αλλάξει, ίσως να έχουν αυξηθεί λίγο, αλλά είναι πάνω κάτω οι ίδιοι. Στα ραδιόφωνα γίνεται ένας πανικός με την ηλεκτρονική μουσική και αυτό είναι καλό, το γεγονός ότι ο κόσμος ξεκίνησε να ακούει όλο και περισσότερο ηλεκτρονική μουσική αλλάζει τη ζήτηση της αγοράς. Το αρνητικό της εμφάνισης αυτού του είδους μουσικής στο προσκήνιο είναι πως λόγω μεγάλης ζήτησης τα κομμάτια βγαίνουν με το τσουβάλι και πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο ποιοτικό έλεγχο. Ο κόσμος απαιτεί να «καταναλώσει» και οι παραγωγοί μουσικής παραδίδουν, έστω και πρόχειρα ή βιαστικά. Παλαιότερα δεν έβγαιναν τόσα πολλά κομμάτια , ακόμα και στην underground σκηνή υπήρχαν hit. Ήξερες δηλαδή ότι κάποια κομμάτια θα κάτσουν ένα δύο χρόνια στο προσκήνιο ∙ γι αυτό και τώρα οι παλαιότερες κυκλοφορίες θεωρούνται ύμνοι . Τώρα είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις κάτι τέτοιο. Αν δεν περάσουν βέβαια 4-5 χρόνια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι μένει , τι φεύγει.
Έχεις κάνει επιλογές στις οποίες αναγκάστηκες να ζυγιάσεις αυτό που κάνεις και τις σπουδές σου ;
Χαχαχα, εδώ γελάμε όλοι.
Ελπίζω τη συνέντευξη να μην την δουν οι γονείς σου.
Όχι οι γονείς μου το ξέρουν, η γιαγιά μου φοβάμαι μήπως το δει εκεί που σερφάρει (γέλια). Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με μουσική. Όμως γνώρισα ένα φίλο και μου έδειξε κάποια πράγματα, πήγα στο ραδιοφωνικό σταθμό του πανεπιστημίου, για να κάνω τη πλάκα μου, να μάθω τα μηχανήματα, να δω «επαγγελματικά» μηχανήματα και κάπου στο 2008 έτυχε να μου δώσει ένα πρόγραμμα παραγωγής μουσικής ένας άλλος φίλος μου , καμία σχέση με τη μουσική αυτός ωστόσο, αυτό είναι το εντυπωσιακό . Απλά έτυχε, ήταν σε φάση « Κατέβασα πολλά torrent και ήταν εκεί». Τότε ήταν που ξεκίνησα να ακούω παραπάνω ηλεκτρονική μουσική. Άρχισε να μου βγαίνει «α, ωραίο αυτό το κομμάτι αλλά θα προτιμούσα να το κάνει λίγο αλλιώς» , «ωραία ατμόσφαιρα εδώ αλλά εκεί το ξεσκίζει» οπότε μπήκα στη διαδικασία να κάνω edit σε κομμάτια . Δεν πήγαινε κάπου αυτό. Αν δεν έχεις γνώσεις να κάνεις δικό σου κομμάτι δεν μπορείς να κάνεις εύκολα edit. Έτσι άρχισα να ασχολούμαι εντατικά με την παραγωγή μουσικής και το Φυσικό πήγε λίγο έως πολύ στην άκρη.
Είσαι κοντά στο break through ; Σαν τον Steve Jobs.
Ελπίζω να είμαι κοντά(γέλια). Τα πράγματα έχουν πάει πολύ καλά μέχρι τώρα. Μπορεί να είναι εδώ από πίσω και όταν γυρίσω στον Πειραιά (χτύπημα χεριών) να απογειωθώ, αλλά μπορεί να είναι και σε 4-5 χρόνια από τώρα.
Θα τελειώσεις τη σχολή;
Κοίτα, αφού μπήκα στη διαδικασία να ασχοληθώ σοβαρά με τη μουσική δύσκολα θα μπορούσα να συνεχίσω με τη σχολή. Όταν δουλεύεις 6-8 ώρες τη μέρα πάνω στη μουσική δύσκολα μένει χρόνος για κάτι άλλο. Είμαι 4ο έτος και έχω περάσει 4 μαθήματα. Έχω καλή αντιστοιχία ωστόσο, ένα μάθημα ανά χρόνο, σε καμία 50αρια χρόνια θα έχω τελειώσει ( γέλια). Πριν τρία χρόνια το Πάσχα ανακοίνωσα στη μάνα μου πως μάλλον τέλος οι σπουδές της είπα « Ξέρεις κάτι δεν μπορώ να με φανταστώ πίσω από γραφείο να κάνω τον φυσικό, θα ασχοληθώ με τη μουσική» και έτσι δύο χρόνια τώρα έχω παρατήσει επίσημα τη σχολή, δεν νομίζω πως υπάρχει γυρισμός πλέον . Είμαι 7ο έτος , μπαίνω στο 8ο , τι να περάσεις;
Είναι πολλές οι φορές που έρχεται το δίλημμα «mainstream μουσική και αυτό που παίζω εγώ». Πως το έχεις αντιμετωπίσει;
Αυτό με τη μουσική ξεκίνησε ως χόμπι. Είναι αυτό που μου έλεγε ο πατέρας μου, ότι είμαι ερασιτέχνης. Με την κυριολεκτική έννοια όμως, δηλαδή είμαι εραστής της τέχνης. *facepalm*. Ναι, ναι αυτό μου έλεγε ( γέλια). Δεν μπήκα στη μουσική βιομηχανία για να βγάλω τα προς το ζην μου ,δεν το κάνω ως επάγγελμα αλλά έχω σκοπώ να κάνω καριέρα σε αυτόν το χώρο , ελπίζω πως οδεύω προς την επίτευξη αυτού του στόχου μου. Δεν πιστεύω ότι υπήρξα ποτέ σε δίλημμα για το αν θα παίζω ή θα γράφω mainstream μουσική ή αυτό που μου αρέσει εμένα. Θέλω αυτό που κάνω και αγαπάω να γίνεται σωστά. Άρα όσο μπορώ αποφεύγω να κάνω κάτι που δεν με παθιάζει. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις, όσο μεγαλώνουμε ωριμάζουμε και βρίσκουμε τρόπους να κάνουμε περισσότερα πράγματα χωρίς να νερώνουμε και τόσο πολύ το κρασί μας. Το θέμα όμως δεν είναι να έρθουν τα λεφτά κάνοντας κάτι που δεν θέλω, για να ζήσω θα προτιμήσω να βάλω σε εφαρμογή το backup plan μου παρά να αλλοιώσω αυτό που αγαπάω. Η mainstream μουσική είναι ένα εξαιρετικό είδος για να διασκεδάσεις και να περάσεις καλά σε μια έξοδο. Καταλαβαίνω γιατί αρέσει σε όλους, βάζω και τον εαυτό μου μέσα, αλλά μέχρι εκεί. Στην παραγωγή μουσικής αυτό που με ικανοποιεί 100% είναι άλλο πράγμα και επιμένω σε αυτό.
Που παίζεις;
Στο παρελθόν έχω παίξει σε διάφορα club/bar στην Κέρκυρα, όπως το Buzz ή το Villa Mercedes. Άλλα τα πράγματα ήταν πολύ πιο ερασιτεχνικά τότε. Έτσι, ουσιαστικά αποφάσισα να μπω στη διαδικασία να βρω χώρο να παίζω πέρσι. Επειδή είμαι και γενικά αργοκίνητο καράβι ( γέλια) θέλω τον χρόνο μου για να κάνω κάτι και να βγει όπως το θέλω. Γι αυτόν το λόγο άλλωστε πέτυχα και τους στόχους του 2013, αργά και σταθερά έφτασα στο σημείο να βγω στο εξωτερικό να παίξω και επίσης κυκλοφόρησα όσα κομμάτια είχα προγραμματίσει στην αρχή της σεζόν. Σε αυτή τη φάση είμαι αφοσιωμένος στις δουλειές μου στο εξωτερικό χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχω σχέδια και για την Ελλάδα.
Ποιο ήταν το πιο περίεργο μέρος που έπαιξες ;
Χμ….σπίτι μου (γέλια). Το πιο περίεργο μέρος … δεν μπορώ να πω πως ήταν περίεργο το μέρος αλλά μου συνέβη ένα περίεργο στη Φιλανδία που πήγα. Η Φιλανδία είναι μια χώρα που έχει ψυχρό καιρό και χιονίζει από τον Οκτώβρη. Όταν πήγα εκεί είχε 4 βαθμούς αντί για μείον 5 και δεν υπήρχε πουθενά χιόνι μόνο βροχή! Συζητάμε για 10 βαθμούς παραπάνω από το κανονικό της εποχής. Κατεβαίνω από το αεροπλάνο με τη λογική ότι θα πεθάνω από το κρύο και έχω εξοπλιστεί με χειμωνιάτικα, 2 τόνους ρούχα, κάλτσες και απλά ίδρωνα. Πήγα στην Φιλανδία για να ιδρώσω. Ήταν το πρώτο διεθνές gig . Το πρώτο βήμα. Και όπως φαίνεται τους χάλασα και τον καιρό.
Ελλάδα ή εξωτερικό;
Όταν ξεκίνησα , είχα προσανατολιστεί ήδη προς το εξωτερικό. Με τη λογική «ξεκίνα πρώτα εκεί που υπάρχει μεγαλύτερο κοινό» . Όταν είσαι στην Ελλάδα τα κονέ είναι αυτά που παίζουν μεγάλο ρόλο. Εγώ εμφανίστηκα από το πουθενά, δεν ήταν ότι είχα γνωστούς να με βάλουν να γράψω μουσική ή να παίζω σε club. Γι’ αυτό έχω καθυστερήσει και λίγο, γιατί πρώτα θέλω χτίσω την ποιότητα της μουσικής μου και μετά να ασχοληθώ με τα υπόλοιπα. Είναι αλήθεια πάντως πως έχω εστιάσει περισσότερο στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Πάντως μετά την έντονη εμφάνιση της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα πιστεύω πως θα είναι πιο εύκολο να απευθυνθώ και στο Ελληνικό κοινό.
Βλέπω θήκη κινητού game boy και μπλούζα με το μανιτάρι του Super Mario. Είσαι παιδί των 90s;
Ναι, παιδί των 8os δεν με λες. Γεννήθηκα το ’89, και τα δύο τελευταία χρόνια νομίζω πως δεν πιάνονται (γέλια).
Είσαι geek;
Εεεεε, δεν το έχω προσδιορίσει ακόμα. Ο καθένας κρύβει ένα geek μέσα του. Στην ουσία geek είναι αυτός που ασχολείται φανατικά με κάτι και γνωρίζει τα πάντα για αυτό. Άρα κατά μια έννοια είμαι. Άλλωστε όταν συζητάω για την μουσική παραγωγή με τον Χριστόφορο (a.k.a Christopher Vassilakis), ο οποίος είναι το δεύτερο μυαλό πίσω από το project FACEPALM, κανείς άλλος δεν καταλαβαίνει τι λέμε.
Πιστεύεις ότι η μουσική σου έχει επιρροές από αυτή τη δεκαετία;
Ξεκάθαρα! Έχω progressive ρίζες και στο παρελθόν άκουγα uplifting trance το οποίο ήταν Ελληνικό και Ισραηλινό «άθλημα».
Πλάκα κάνεις.
Ναι εμείς και το Ισραήλ ήμασταν από τις top χώρες αυτού του είδους της μουσικής. Και αφού μεγάλωσα την εποχή που άνθιζε το είδος σαφώς και έχω επιρροές από εκείνη τη μουσική. Δεν γίνεται να έχεις μεγαλώσει σε μια 10ετία που υπήρξε μια υπερπαραγωγή με πολλές έννοιες και η παρουσία της μουσικής ήταν τόσο έντονη και να μην επηρεαστείς. Επιβάλλεται να επηρεαστείς! Ήταν μια εποχή γεμάτη αντιθέσεις, η εξέλιξη της τεχνολογίας ήταν ραγδαία και οι μόδες περίεργες. Αυτός ο συνδυασμός ήταν τρομακτικός μερικές φορές, ο κόσμος τότε πρέπει να σκεφτόταν « επειδή έχουμε τεχνολογία πρέπει να κάνουμε όλα υπερπαραγωγή. Θα φτιάξουμε βιντεοκλίπ, θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα εφέ, επειδή έχουμε τεχνολογία» (γέλια) . Είναι ωραίο να παίρνεις στοιχεία από την εποχή που μεγάλωσες, είναι μέρος της ταυτότητας σου . Δεν μπορείς να το διαγράψεις , ωστόσο εγώ παίρνω στοιχεία και από τα ’80ς . Έχω μία αγάπη προς την ντίσκο μουσική. *γουρλωμένα μάτια* . Ναι το είπα. Δεν μου αρέσει το 100% της disco μουσικής αλλά υπάρχουν κομμάτια τα οποία έχουν γράψει ιστορία και καλό είναι να μαθαίνουμε από αυτά.
Πρόσφατα έβγαλες το “Utopia” με το οποίο έγινε ψιλοχαμός στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το συγκεκριμένο κομμάτι γράφτηκε σε μια πολύ καλή φάση της ζωής μου. Το έκανα sign στην Saturate Audio την δισκογραφική του Basil O’Glue και του Styller, πολύ γνωστά ονόματα στον χώρο της Trance. Όταν κυκλοφόρησε δεν είχα πολλές προσδοκίες, όμως το release πήγε εξαιρετικά καλά και μάλιστα είχαμε support από Markus Schulz ο οποίος διάλεξε να παίξει στο podcast του το remix του Meridian. Μετά από 2 ή 3 ημέρες, έπαιξαν το Original Mix στο radio show τους οι Above & Beyond!
Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο ;
Συνέχεια ετοιμάζεται κάτι καινούργιο. Κάθε μέρα υπάρχει δουλεύω πάνω σε νέα κομμάτια και πειραματίζομαι, ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να εμφανιστεί μια νέα παραγωγή. Κάθε μήνα βρίσκομαι με 4-5 νέα κομμάτια στα χέρια μου και αυτό συμβαίνει μετά από πολύ φιλτράρισμα. Πάντα τελειώνω δουλειές που θεωρώ πως έχουν την απαραίτητη ποιότητα παραγωγής.
Πως λένε το καινούργιο;
Ούτε εγώ δεν ξέρω πως το λένε.
Πες μου το όνομα από το αρχείο.
Τρέχα γύρευε. Η μορφή του ονόματος των αρχείων μου είναι ως εξής «Phase Difference Project xxx (….)» όπου xxx είναι ο αριθμός του project και μέσα στην παρένθεση βάζω κάτι σαν σχόλιο για να ξέρω πάνω κάτω τι περιέχει το αρχείο. Ως τώρα έχω πάνω από 800 project, ημιτελή και μη. Στην ουσία είναι καταγραφές των πειραματισμών μου. Λίγα από αυτά έχουν καταλήξει σε ολοκληρωμένα κομμάτια! Τα ονόματα είναι εντελώς τυχαία, σκέψου πως όταν φτιάχναμε ένα project ως FACEPALM , δεν ξέραμε πώς να το ονομάσουμε και το είπαμε “Tsampika Reloaded” για πλάκα τελείως. Και ο Χριστόφορος αποφάσισε πως αυτός θα είναι και ο τίτλος του κομματιού στο release. Είναι πολύ σχετικό το τι όνομα θα δώσεις σε ένα κομμάτι. Το πιο πρόσφατο κομμάτι μου, το οποίο κυκλοφόρησε μάλιστα τη Δευτέρα (14 Ιουλίου) στην M-Vitamine (sub-label της Bosphorus Underground), είναι το Burger. Είναι ένα minimal κομμάτι το οποίο όμως έχει επιρροές από την EDM. Είναι ένα κομμάτι γεμάτο ενέργεια το οποίο είναι φτιαγμένο για να κάνει τον κόσμο να κουνηθεί στον ρυθμό του. Πέρα από τις επιρροές από την σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, μέσα στο κομμάτι υπάρχουν και ήχοι που θυμίζουν τα ’90s και την Rave. Γενικά προσπαθώ να αποφεύγω trend και να μην τα ακολουθώ τυφλά, γι’ αυτόν το λόγο προσπαθώ να διαλέγω στοιχεία που κάνουν τα κομμάτια μου να ξεχωρίζουν αλλά χωρίς να είναι εντελώς εκτός εποχής.
Που μπορούμε να σε βρούμε και να ακούσουμε τη μουσική σου ;
Έχω το Soundcloud μου, το YouTube και στη σελίδα μου στο Facebook , και βέβαια όταν με βλέπετε στο δρόμο , μην διστάσετε ! ( γέλια )
Ευχαριστούμε πολύ για την συντροφιά που μας κράτησες.
Η χαρά ήταν δική μου! Be all ears !
Μπορείτε να δείτε και να αγοράσετε κομμάτια του Ph.Difference εδώ.
Ακούστε εδώ αυθεντικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
