Της SusanDynarski
Ένας μόνο δάσκαλος μπορεί να απευθύνεται σε χιλιάδες μαθητές σε ένα διαδικτυακό μάθημα, ανοίγοντας έναν ολόκληρο κόσμο με γνώσεις σε οποιονδήποτε έχει σύνδεση στο διαδίκτυο.Αυτή η απεριόριστη εμβέλεια, προσφέρει επίσης σημαντικά οφέλη για τις σχολικές περιοχές που έχουν ανάγκη να εξοικονομήσουν χρήματα, μειώνοντας τον αριθμό των εκπαιδευτικών.
Ωστόσο στα λύκεια και ταπανεπιστήμια, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η εξάπλωση της διαδικτυακής εκπαίδευσης βλάπτει μια κρίσιμης σημασίας ομάδα· τους λιγότερο ικανούς μαθητές που είναι εκείνοι, οι οποίοι χρειάζονται περισσότερο τους εξειδικευμένους δασκάλους στην τάξη.
Τα διαδικτυακά μαθήματα μπορούν να χωριστούν σε διάφορες κατηγορίες και μερικά είναι πιο αποτελεσματικά από κάποια άλλα.
Στα «μικτά» μαθήματα για παράδειγμα, οι μαθητές δε δουλεύουν μόνο διαδικτυακά. Περνούν επίσης χρόνο σε αίθουσα διδασκαλίας με δάσκαλο με σάρκα και οστά.Οι έρευνες δείχνουν ότι οι μαθητές, σχεδόν σε όλα τα επίπεδα επίτευξης, τα πηγαίνουν εξίσου καλά σε αυτά τα μικτά μαθήματα με τις παραδοσιακές αίθουσες διδασκαλίας. Όσον αφορά το μοντέλο αυτό, οι διαδικτυακοί πόροι συμπληρώνουν την παραδοσιακή διδασκαλία, αλλά δεν την αντικαθιστούν.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά το αποκλειστικά διαδικτυακό μοντέλο, ένας μαθητής μπορεί να μη βρεθεί ποτέ στο ίδιο δωμάτιο με έναν εκπαιδευτικό.Η κατηγορία αυτή είναι το κύριο πρόβλημα.Εκεί, οι λιγότερο ικανοί μαθητές συνηθίζουν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες.Εξάλλου, η παρακολούθηση ενός μαθήματος χωρίς δάσκαλο απαιτεί υψηλά επίπεδα αυτενέργειας, αυτοελέγχου και οργάνωσης.Εντούτοις, σε πολλά λύκεια των ΗΠΑ οι μαθητές που παλεύουν στις παραδοσιακές αίθουσες διδασκαλίας, κατευθύνονται όλο και περισσότερο στα διαδικτυακά μαθήματα.
Για παράδειγμα, στα λεγόμενα προγράμματα επαναβαθμολόγησης, πολλοί μαθητές που έχουν αποτύχει σε ένα μάθημα σε μια παραδοσιακή αίθουσα διδασκαλίας, το επαναλαμβάνουν διαδικτυακά.Οι αρνητικές συνέπειες μπορεί να μην είναι φανερές στην αρχή, επειδή τα ποσοστά επιτυχίας σε αυτά τα μαθήματα είναι πολύ υψηλά και οι μαθητές που τα παρακολουθούν συνήθως αποφοιτούν από το λύκειο αντί να αποτυγχάνουν.Τι θα μπορούσε να πάει λάθος με αυτό;
Κι όμως, κάτι πηγαίνει λάθος.Στην πραγματικότητα, οι μαθητές που ολοκληρώνουν αυτά τα μαθήματα συνήθως τα πάνε αρκετά κακά σε μελλοντικές εξετάσεις ακαδημαϊκής γνώσης.Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα διαδικτυακά επαναληπτικά μαθήματα, συχνά προσφέρουν στους μαθητές έναν εύκολο βαθμό για να τα περάσουν χωρίς να τους διδάσκει πάρα πολλά.
Ας παρατηρήσουμε τα αποτελέσματα μιας έρευνας που διεξάχθηκε σε λύκεια του Σικάγο.Οι μαθητές που απέτυχαν στην άλγεβρα ανατέθηκαν τυχαία είτε σε διαδικτυακά είτε σε πρόσωπο με πρόσωπο επαναληπτικά μαθήματα.Τα αποτελέσματα ήταν σαφή. Οι μαθητές που παρακολούθησαν τα διαδικτυακά μαθήματα άλγεβρας έμαθαν πολύ λιγότερα από εκείνους που έκαναν μάθημα με δάσκαλο σε αίθουσα διδασκαλίας.
Είναι βέβαιο, φυσικά, ότι τα διαδικτυακά μαθήματα έχουν πολλά οφέλη.Μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές με υψηλές επιδόσεις, οι οποίοι χρειάζονται πιο προχωρημένα μαθήματα από αυτά που τους παρέχουν οι περιοχές τους με άλλα μέσα.Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μικρές, αγροτικές περιοχές που προσφέρουν λίγα εξειδικευμένα, παραδοσιακά μαθήματα για μαθητές που εργάζονται παραπάνω από το επίπεδο της τάξης τους.
Μια έρευνα που έγινε στο Μέιν και το Βερμόντ, εξέτασε την επίδραση των διαδικτυακών μαθημάτων σε μαθητές της δευτέρας γυμνασίου με ισχυρές μαθηματικές δεξιότητες, στα σχολεία που δεν προσφέρουν μαθήματα άλγεβρας πρόσωπο με πρόσωπο.Στους μαθητές παραδόθηκαν με τυχαία σειρά είτε διαδικτυακά μαθήματα άλγεβρας είτε, στους λιγότερο απαιτητικούς μαθητές, κοινά μαθηματικά που γίνονται σε παραδοσιακές αίθουσες διδασκαλίας.
Και οι δύο ομάδες μαθητών εξετάστηκαν στο τέλος της σχολικής χρονιάς.Οι μαθητές που παρακολούθησαν τα διαδικτυακά μαθήματα άλγεβρας τα πήγα πολύ καλύτερα από τους αντίστοιχους στις παραδοσιακές αίθουσες διδασκαλίας. Επίσης,είχαν διπλάσιες πιθανότητες να ολοκληρώσουν τα προχωρημένα μαθηματικά αργότερα στο λύκειο.
Στα πανεπιστήμια, ειδικά στα μη επιλεκτικά και κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η διαδικτυακή εκπαίδευση έχει επεκταθεί με ταχύτατους ρυθμούς, με παρόμοια αποτελέσματα. Αυτά τα πανεπιστήμια δέχονται φοιτητές από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, οι οποίοι είναι συχνά οι πρώτοι στην οικογένειά τους που φοιτούν σε κάποια σχολή.Το υψηλότερο ποσοστό των φοιτητών αυτών συνήθως την εγκαταλείπει. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες από καθηγητές στο Χάρβαρντ και το Στάνφορντ,οι φοιτητές με αδύναμη προετοιμασία δεν τα καταφέρνουν στα διαδικτυακά μαθήματα των πανεπιστημίων.
Οι ακαδημαϊκοί αυτοί, εξέτασαν την απόδοση εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών στο πανεπιστήμιο DeVry, ένα μεγάλο πανεπιστήμιο κερδοσκοπικού χαρακτήρα με παραρτήματα σε όλες σχεδόν τις πολιτείες.Το DeVry προσφέρει διαδικτυακά και πρόσωπο με πρόσωπο εκδοχές όλων των μαθημάτων του, χρησιμοποιώντας τα ίδια εγχειρίδια, αξιολογήσεις, εργασίες και υλικό διδασκαλίας σε κάθε μορφή.Παρόλο που τα μαθήματα είναι σχεδόν πανομοιότυπα, οι φοιτητές που παρακολουθούν τα μαθήματα από το διαδίκτυο έχουν πολύ χειρότερες επιδόσεις.
Οι επιπτώσεις είναι διαρκείς, με τους φοιτητές που παρακολουθούν μέσω διαδικτύου να είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψουν το πανεπιστήμιο εξολοκλήρου.Το μεγαλύτερο πλήγμα αποτελούν εκείνοι που μπήκαν στα διαδικτυακά μαθήματα έχοντας ήδη χαμηλές βαθμολογίες.Η εργασία των ερευνητών σε πολλές άλλες σχολές συμβαδίζει με τα ευρήματα του πανεπιστημίου DeVry. Οι πιο αδύναμοι φοιτητές βλάπτονται περισσότερο από τη διαδικτυακή μορφή.
Αντίθετα, για όσους έχουν ισχυρές ακαδημαϊκές δεξιότητες, η διαδικτυακή μάθηση μπορεί να προσφέρει εξαιρετικές ευκαιρίες.
Το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) προσφέρει δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα για ταοικονομικάτων αναπτυσσόμενωνχωρών.Οι φοιτητές που αποδίδουν καλά σε αυτά τα μαθήματα, μπορούν να υποβάλουν αίτηση για μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην οικονομική επιστήμη στο MIT. Για την ακρίβεια, τα διαδικτυακά μαθήματα είναι ο μόνος τρόπος εισαγωγήςστο συγκεκριμένο εξειδικευμένο πρόγραμμα.Με τον διαδικτυακό βαθμό, οι φοιτητές χρειάζεται να παρακολουθήσουν μόνο ένα εξάμηνο στο Κέιμπριτζ για να αποφοιτήσουν.
Η προσέγγιση του MIT αντιστρέφει το μοντέλο του λυκείου, στο οποίο οι φοιτητές που αποτυγχάνουν σε μια παραδοσιακή αίθουσα διδασκαλίας κατευθύνονταιπρος μια πιο περίπλοκη διαδικτυακή μορφή.Στο πρόγραμμα του MIT, οι φοιτητές πρέπει πρώτα να αποδείξουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν σε ένα διαδικτυακό μάθημα.Μόνο τότε γίνονται δεκτοί σε ένα αυστηρό μεταπτυχιακό πρόγραμμα πρόσωπο με πρόσωπο.
Η διαδικτυακή εκπαίδευση είναι ακόμα σε αρχικό στάδιο.Πολλές προσεγγίσεις είναι δυνατές και μερικές μπορεί τελικά να ωφελήσουν τους μαθητές με σοβαρές και ποικίλες ανάγκες.Ωστόσο, από εδώ και πέρα τα στοιχεία είναι σαφή.Για τους προχωρημένους μαθητές, τα διαδικτυακά μαθήματα αποτελούν μια εξαιρετική επιλογή, αλλά εκείνοι που υστερούν σε ακαδημαϊκό επίπεδο χρειάζονται μια παραδοσιακή αίθουσα διδασκαλίας με την υποστήριξη εκπαιδευτικού.
*Η μετάφραση έγινε από τη Βαλεντίνα Κουμούλου, προπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Κέρκυρας. (nytimes.com)
