Γράφει ο Χάρης Λευθεριώτης*
Πρώτες εβδομάδες "ζωής" της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι περιστάσεις είναι πιο κρίσιμες απο ποτέ.Δεν βιαζόμαστε να ασκήσουμε κριτική(θετική ή αρνητική) επειδή είμαστε προκατειλημμένοι αλλά οι ευθύνες που αναλαμβάνει αυτή η κυβέρνηση είναι τόσο σοβαρές,ώστε να χωρεί η οποιαδήποτε κριτική.
Ενα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η αναδίπλωση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.Απο την μονομερή καταγγελία του μνημονίου,μετέβη στην επαναδιαπραγμάτευση και ύστερα όταν πλέον ανέλαβε την εξουσία στην αποδοχή του 70% του προγράμματος και στην διαπραγμάτευση για ένα πρόγραμμα-γέφυρα.
Για επικοινωνιακούς λόγους,είναι χρήσιμο το παιχνίδι των λέξεων,οι εξαγγελίες και τα πυροτεχνήματα ενείδει έπαρσης η ενθουσιασμών της στιγμής.Το να μετονομαστεί το μνημόνιο σε συμφωνία-γέφυρα και η ΤΡΟΙΚΑ,σε τριμερή θεσμική επιτροπή δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα.
Αυτό που πρέπει να αφορά την κυβέρνηση,είναι το περιεχόμενο του προγράμματος και όχι το πόσο ευχάριστο ή πιασαρικο όνομα θα του δοθεί ώστε να εφησυχαστει ο κόσμος.
Το Eurogroup της Δευτέρας έδειξε ότι οι εταίροι εμμένουν στην λιτότητα,σε ένα αδιέξοδο και αποτυχημένο πρόγραμμα,οι επιπτώσεις του οποίου είναι ορατές στην καθημερινότητά μας.Τα δικαιώματα των πολιτών πέρασαν σε δεύτερη,τρίτη και τέταρτη μοίρα.Η μόνη έγνοια ήταν η τακτοποίηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας,ακόμα και αν στοίχιζε ανθρώπινες ζωές. Ολα αυτά για να μην επιστρέψει η χώρα στην δραχμή.
Όσο η απόσταση μεταξύ των επιπτώσεων απο μια άτακτη χρεωκοπία και των επιπτώσεων απο την εφαρμογή του υφιστάμενου προγράμματος μικραίνει,τόσο η αμφισβήτηση της ελληνικής κοινωνίας προς τον τρόπο λειτουργίας των θεσμών της ΕΕ αυξάνεται.Θεσμοί όπως το Eurogroup λειτουργούν κατα τρόπο αυταρχικό αποστέλλοντας εκβιαστικά τελεσίγραφα.Η λιτότητα και ο αυταρχισμός των ισχυρών κρατών τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό.
Οι καταστατικές αρχές και αξίες της Ε.Ε. αγνοούνται και παραβιάζονται.Η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων που είναι συνυφασμένη με την λειτουργία ενός σύγχρονου και πολιτισμένου ευρωπαικού κράτους δεν θεωρείται δεδομένη.Η λιτότητα δεν είναι το αναγκαίο κακό είναι προσβολή της αξίας του ανθρώπου,αγαθού που πρέπει να προστατεύεται και οχι να παραβιάζεται απο την εξουσία.Εκείνοι που θεωρούν τα θεμελιώδη δικαιώματα ψιλά γράμματα και αδιαφορούν για την προστασία τους είτε είναι λάτρες του ολοκληρωτισμού,είτε επιθυμούν την επιστροφή της ανθρωπότητας στον 17ο αιώνα.
Διαπραγμάτευση και Αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης
Η απαίτηση της κυβέρνησης για παύση των περικοπών στα εισοδήματα είναι σωστή.Υπαίτιοι της καταστροφής δεν είναι οι απλοί πολίτες.Οι ρίζες του ελληνικού προβλήματος βρίσκονται στην διαφθορά,στην φοροδιαφυγή και στην λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας το κόστος διαφθοράς υπολογίζεται στα 14 δισεκατομμύρια ευρώ.
Μόνον με το χτύπημα των πυλώνων της καταστροφής το κράτος θα εισπράξει έσοδα.Η λιτότητα μειώνει την αγοραστική δύναμη των πολιτών,ακολούθως η αγορά παγώνει γιατι δεν υπάρχει ζήτηση,το κράτος δεν εισπράττει έσοδα,τα ελλείματα αυξάνονται και ο φαύλος κύκλος της ύφεσης συνεχίζεται.Η χώρα βρίσκεται συνεχώς στην ίδια δυσμενή θέση και το χρέος αυξάνεται αντι να μειώνεται.
Η εμμονή των εταίρων δεν μπορεί να γίνει κατανοητή.Άραγε, επιθυμούν να τους επιστραφούν τα δανεικά ή μήπως κάποιοι επιδιώκουν την διαιώνιση του ελληνικού προβλήματος,επωφελούμενοι απο αυτήν την κατάσταση.Ρητορικό το ερώτημα και ο νοών νοείτο.
Εφόσον οι εταίροι μας κόπτονται έτσι ωστε η χώρα μας να ανταποκριθεί στις δανειακές τις υποχρεώσεις μπορούν καλλιστα να παρέχουν τεχνική υποστήριξη για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.Σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές τεχνοκράτες,εξουσιοδοτημένοι από την Κομισιόν μπορούν ταχύτατα να εντοπίσουν φαινόμενα απάτης και φοροδιαφυγής,να τα αντιμετωπίσουν άμεσα και ακολούθως τα κρατικά έξοδα να αυξηθούν.
Παράλληλα με αυτήν την συνδρομή πρέπει να δοθεί μια περίοδος χάριτος ή τουλάχιστον επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους με ταυτόχρονη μείωση των επιτοκίων.Με τους υφιστάμενους όρους η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις.
Απο την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να οπισθοχωρήσει ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις και την μεταρρύθμιση στο δημόσιο.Άλλωστε σε μια διαπραγμάτευση οφείλεις να επιδεικνύεις καλή πίστη,διάθεση να τροποποιήσεις κάποιες απο τις αρχικές σου θέσεις καθώς και η άλλη πλευρά θέλει να κερδίσει κάτι.
Συν τοις άλλοις,οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι προς την λάθος κατεύθυνση.Μέσα απο αυτές,προσελκύονται νέες επενδύσεις,δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας και το κράτος σταδιακά αποσυμφορείται.Επίσης,η αποπομπή των όσων διορίστηκαν αναξιοκρατικά(π.χ. με πλαστά πτυχία,με ρουσφέτια κτλπα) κρίνεται ως απολύτως αναγκαία μεταρρύθμιση.Δεν νοείται η κυβέρνηση που επιδιώκει το χτύπημα του πελατειακού κράτους να επιδιώκει την επιστροφή των υπαλλήλων,οι οποίοι είχαν πλαστά πτυχία!!!
Προς μια νέα συμφωνία..
Η πολυπόθητη αμοιβαία και επωφελή λύση θα επιτευχθεί στο πλαίσιο μιας νέας συμφωνίας που θα περιέχει τα εξής:
-συνδρομή των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε στην πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής
-"στόπ" στις περικοπές εισοδημάτων.
-Ορθολογικά κριτήρια για την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ.Μείωση των αντικειμενικών αξιών.
-δέσμευση για συνέχιση των αποκρατικοποιήσεων και της αναδιάρθρωσης της Δημόσιας Διοίκησης.
Μόνον έτσι η ελληνική οικονομία θα "ανασάνει".Η κυβέρνηση οφείλει να τηρήσει την προεκλογική της δέσμευση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.Ανεξάρτητα απο την έκβαση της διαπραγμάτευσης πρέπει να κατατεθεί στην Βουλή σχέδιο νόμου που θα περιέχει ολα τα έκτακτα μέτρα για την επίλυση αυτού του ζωτικού προβλήματος για την κοινωνία.Η αξιωματική αντιπολίτευση πέραν του ότι πρέπει να στηρίξει ενα τέτοιο νομοσχέδιο,οφείλει να συστρατευθεί στο μέτωπο κατά της λιτότητας.Η πολιτική ενότητα είναι απαραίτητη και ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας,Προκόπης Παυλόπουλος θα συμβάλλει τα μέγιστα στην επίτευξή της.
*Ο Χάρης Λευθεριώτης σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
