Αγαπητοί συνάδελφοι,
Έχοντας απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης αλλά και της μεγάλης τιμής να ζητήσω την ψήφο σας, σας απευθύνω την παρούσα διακήρυξη.
Από το 1983 μετράω την καθημερινή παρουσία μου στις αίθουσες των δικαστηρίων μας ασκώντας μαχόμενη, στη κυριολεξία, δικηγορία. Μέσω, λοιπόν, αυτής της διακήρυξης επιθυμώ να σας εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους θέτω υποψηφιότητα για τη θέση του Προέδρου του πρώτου στην Ελλάδα Δικηγορικού Συλλόγου, του Συλλόγου μας.
Ελάχιστες μέρες από ολόκληρη την επαγγελματική μου δραστηριότητα έλειψα από τον χώρο των δικαστηρίων (εκτός από μια μικρή περίοδο ενασχόλησης με την τοπική αυτοδιοίκηση). Συνήθεια που έχει περάσει στο DNA μου αλλά και όλων των μαχόμενων δικηγόρων, όλων σας.
Τούτη η συνήθεια με έκανε στη κυριολεξία μάρτυρα της διαρκώς αυξανόμενης απαξίωσης του λειτουργήματος μας σε αυτές τις δίσεκτες εποχές που ζούμε. Απαξίωση που η αιτία της βρίσκεται στην θεσμική, πολιτική και πολιτιστική παρακμή που βιώνει η πατρίδα μας.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Πρώτοι εμείς πρέπει να πιστέψουμε ότι το λειτούργημα του δικηγόρου αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου. Πρώτοι εμείς πρέπει να κατανοήσουμε ότι είμαστε συλλειτουργοί της δικαιοσύνης. Η θέση μας είναι θεμελιώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή της. Εμείς υπερασπιζόμαστε το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το σύνολο των διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ότι έχει θεσπιστεί για τους δικηγόρους, όμως, τα τελευταία χρόνια οδηγεί με βεβαιότητα στο σβήσιμο κάθε ίχνους από τις συνθήκες του επαγγέλματος, όπως το οραματιστήκαμε, το βιώσαμε, το αγαπήσαμε. Οδηγεί με βεβαιότητα στο κλείσιμο γραφείων, στην εγκατάλειψη, στη φτώχεια και την εξαθλίωση των αμοιβών και σε ένα μέλλον γαλέρας στις μεγάλες (στις πολύ μεγάλες) εταιρίες, τράπεζες, ασφαλιστικές, που είναι οι μόνες που ωφελούνται από αυτή τη λαίλαπα της συρρίκνωσης των δικαιωμάτων μας. .
Οι συνθήκες εργασίας για τους περισσότερους από εμάς, ιδίως για τους νέους και τους ασκούμενους δικηγόρους, είναι στην ουσία συνθήκες φτώχειας και αναζήτησης της αξιοπρέπειας. Όσοι καταφέρνουμε ακόμη και επιβιώνουμε σε καθεστώς ελεύθερου επαγγελματία, βρισκόμαστε μόνιμα πλέον σε φορολογική και ασφαλιστική ομηρία, με αποτέλεσμα να μη συμφέρει πια να δουλεύουμε. Και η μιζέρια κάνει πολλούς να σκύβουν το κεφάλι.
Η απειλή της ανεργίας ή της αναγκαστικής ελάττωσης της δικηγορικής αμοιβής, αφού ο ανταγωνισμός κινείται στα όρια του αθέμιτου, είναι παρούσα σε κάθε στάδιο αναζήτησης εργασίας, από τη λήψη του πτυχίου μέχρι και μετά από δεκαετίες δικηγορίας. Ταυτόχρονα, τα δύο τελευταία χρόνια, με την εφαρμογή του νέου φορολογικού και του νέου ασφαλιστικού, η κατάσταση για τους περισσότερους από εμάς έχει υπερβεί το όριο.
Τουλάχιστον δέκα συνάδελφοι κάθε εξάμηνο εγκαταλείπουν το επάγγελμα γιατί δεν τα βγάζουν πέρα και συνταξιοδοτούνται ή αναγκάζονται να πορίζονται εισόδημα από άλλες δραστηριότητες.
Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Και μπορούμε όλοι μας να το αλλάξουμε.
Σε κάθε περίοδο που γινόταν προσπάθεια να προχωρήσουν οξέα κυβερνητικά μέτρα ενάντια στο δικηγορικό κλάδο, εγώ αλλά και οι συνάδελφοι που υποστηρίζουν ανοικτά την υποψηφιότητά μου συμμετείχαμε ενεργά στις Γενικές Συνελεύσεις, αποτυπώνοντας τη γνώμη μας και καταθέτοντας προτάσεις οι οποίες ήταν στοχευμένες, αιτιολογημένες πάντοτε και με ορίζοντα μέλλοντος και όχι τυφλές και αδιέξοδες που οδηγούν στην μεγαλύτερη εξαθλίωση της δουλειάς μας.
Σε αυτές τις παρακαταθήκες στηριζόμαστε και επιχειρούμε να οικοδομήσουμε αντιστάσεις και αγώνες για τα μικρά και τα μεγάλα της δικηγορίας, για τα μικρά και τα μεγάλα της δικαιοσύνης, για όλη την κοινωνία.
Θέλουμε να εκφραστούν όλοι οι δικηγόροι, οι «συνεργάτες», οι ασκούμενοι συνάδελφοι, οι συνάδελφοι που εργάζονται στο Δήμο, σε Ν.Π.Δ.Δ., σε τράπεζες, σε ασφαλιστικές εταιρείες, οι αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι που παλεύουν να ζήσουν από τη δουλειά τους.
Ο Δ.Σ.Κ. παρά τις μεγάλες δυσκολίες, παρά το ότι συμμετέχουν σε αυτόν δικηγόροι με αντιθετικά συμφέροντα, μπορεί εντός του να ακουστεί και να εκφραστεί η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων, ιδίως αυτών που βρίσκονται στο στόχαστρο και στις χειρότερες θέσεις.
Οι εκλογές των προσεχών ημερών θα είναι η ευκαιρία για να εκφραστεί ξανά δυναμικά αυτό το ρεύμα μέσα στο Δ.Σ.Κ., με ενωτική διάθεση και με μακροπρόθεσμη προοπτική παρέμβασης στα δικηγορικά πράγματα.
Αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο έναν πολιτικό λόγο και μία συνδικαλιστική πρακτική που λείπει από τον Δ.Σ.Κ., θέλοντας να εκφράσουμε όσους αγωνιζόμαστε να ζήσουμε ανεξάρτητοι και με αξιοπρέπεια μέσα από το επάγγελμά μας, υπερασπιζόμενοι τα δημοκρατικά και λαϊκά δικαιώματα, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, το δίκιο του πολίτη, με τον οποίο υφίσταται μια σχέση εμπιστοσύνης αφού τα συμφέροντά του υπερασπιζόμαστε και από τους πολίτες αμειβόμαστε.
Έτσι παίρνουμε την πρωτοβουλία ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου να ξαναχτίσουμε έναν τέτοιο χώρο, βασισμένοι στις δυνάμεις και στη νέα πνοή που μπορεί να έρθει από πολλούς νέους και παλιούς στις διεκδικήσεις αλλά και στα έδρανα συναδέλφους.
Συμμετέχω με πεποίθηση ότι δεν υπάρχει πια χώρος για κατακερματισμό αλλά αντίθετα υπάρχει απόλυτη ανάγκη για συνεργασία και κοινό συντονισμό για τη διεκδίκηση των συμφερόντων και δικαιωμάτων μας.
Επιδιώκω τη δημιουργία μίας ελεύθερης και γι΄ αυτό ανεξάρτητης, ριζοσπαστικής, αποφασιστικής και συνάμα αποτελεσματικής φωνής μέσα στο Δικηγορικό Σύλλογο της Κέρκυρας, έναν ανανεωμένο χώρο, κόντρα στην αδράνεια, κόντρα στην απουσία συμμετοχής του Δ.Σ.Κ. σε καίρια νομικά ζητήματα που επηρεάζουν τη γνώμη της κοινωνίας κι ως εκ τούτου της αξίες της.
Να ξανακούσουμε φωνές στις αίθουσες μας να κραυγάζουν και να καταγγέλλουν την συρρίκνωση και εν πολλοίς την εξαφάνιση των συνταγματικών ελευθεριών, των δικονομικών εγγυήσεων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Συνάδελφοι σας λέω:
Δικηγόρος γονατισμένος και σκυμμένος είναι θάνατος για την δημοκρατία και τους πολίτες.
Στοχεύω, λοιπόν, οι αποφάσεις να λαμβάνονται από το σώμα των δικηγόρων, με γνώμονα τις ανάγκες αυτών που βρίσκονται στην πιο δεινή θέση.
Αλληλεγγύη στα πράξη και όχι ζητιανιά.
Θα είμαστε αντίθετοι στις κρυφές αποφάσεις που έχουν σαν περιτύλιγμα την επίκληση της αλληλεγγύης αλλά εξυπηρετούν άλλα ίδια συμφέροντα.
Θα είμαι εχθρός στη συγκέντρωση της δικηγορικής ύλης σε λίγα χέρια με αθέμιτα μέσα.
Θα είμαστε εκεί που σακατεύονται τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και ξευτελίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ατομικές και δικονομικές ελευθερίες.
Επιδίωξη μου, επιδίωξη όσων συναδέλφων ανοικτά στηρίζουν την υποψηφιότητά μου, είναι όχι να είμαστε κλεισμένοι και να λειτουργούμε «εν κρυπτώ» ως Δ.Σ. αλλά το Συμβούλιο να βρίσκεται καθημερινά, να είναι παρόν και να γίνεται αντιληπτό δια των ενεργειών του στο Δικαστήριο της Κέρκυρας.
Θέλουμε διοίκηση που θα την παρακολουθείτε σε κάθε της κίνηση και απόλυτα ανοικτή σε όλα τα μέλη.
Δεν θα υπάρξει μέρα που να μην είμαι μέσα στις αίθουσες εγώ και τα μέλη της διοίκησης.
Δεν θα αφήσουμε κανέναν να προσβάλλει δικηγόρο από όποια θέση και αν βρίσκεται.
Η δικαστική αίθουσα θα είναι χώρος της απόλυτης δημοκρατίας και ο δικηγόρος θα απολαμβάνει της απόλυτης προστασίας, όπως και ο πελάτης του.
Αυτός είναι ο πυρήνας και η απόλυτη δέσμευση μου προς όλους τους δικηγόρους στις εκλογές που έρχονται.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Είναι ώρα να επανακτήσει το λειτούργημα μας τη θέση που του ανήκει στη δικαιοσύνη και στη κοινωνία.
Θα είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα η ψήφος σας.
Με εκτίμηση
ΑΛΕΚΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
