Λίγες σκέψεις πάνω στο οξύ «κατηγορώ» του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, για το ότι η Ελλάδα ευθύνεται για τα δεινά στα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας
Ήταν η 26η μέρα του Αυγούστου, όταν οι δυνάμεις του Ουγγρικής αστυνομίας κατέγραφαν την έλευση 3240 προσφύγων. Ο ανθρώπινος όγκος που πρεσβεύει ο αριθμός αυτός, οδήγησε τις αρχές τις χώρας σε πρωτοφανή αμηχανία.
Ορμώμενος από αυτήν την αφορμή, ο κύριος Βίκτορ Όρμπαν, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, υποστήριξε πως είναι υπεύθυνη η Ελλάδα, για τα δεινά στα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας λόγω των μεγάλων μεταναστευτικών ροών. Επικρίνοντας έντονα την πολιτική ρότα που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ρεύματος και της μεταναστευτικής κρίσης, που εκείνο συνεπάγεται, δήλωσε πως το ζήτημα αυτό, απειλεί τις «χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης».
Ένας πολιτικός ο οποίος αγνοεί τα ιστορικά γεγονότα και αδυνατεί να κατανοήσει τις πολιτικές διαδοχικές εξελίξεις, δεν είναι αυτός που αξίζει στο λαό του. Τόσο ο κ. Όρμπαν, όσο και οι υποστηρικτές του ενδεχομένως, λησμονούν ότι έχουν υπάρξει και οι Ούγγροι πρόσφυγες, όταν οι δυνάμεις του Σοβιετικού στρατού έπνιγαν την εξέγερσή τους. Έπειτα, είναι βέβαιο ότι η ρίζα του Ευρωπαϊκού –και όχι μόνο– χριστιανισμού, είναι το «αγαπάτε αλλήλους» και όχι η μισαλλοδοξία. Τέλος, ο ίδιος ο εμφύλιος στη Συρία, έχει πυροδοτηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που δεν πρόκειται για αποκύημα της φαντασίας ή «συνομωσιακό» σενάριο, μα απτή πραγματικότητα την οποία αποδέχονται μεγάλες ειδησεογραφικές πύλες. Συνεπώς, το μεταναστευτικό ρεύμα, το οποίο αναμένεται να λάβει, σταδιακά, βιβλικού μεγέθους διαστάσεις, όπως εκτιμάται, είναι η ανθρωπιστική κρίση των περιοχών εκείνων, όπως τη βιώνουμε, σήμερα, ως απόρροια των πολιτικών επιλογών των ΗΠΑ.
«Εφόσον έχουμε αποτύχει να παύσουμε τον εμφύλιο στη Συρία τοποθετώντας στη θέση του την ειρήνη, δεν μπορούμε τουλάχιστον να βοηθήσουμε εκείνους που αδυνατούν να περιμένουν άλλο, να επέλθει η ειρήνη;» διατυπώνουν αμερικανοί δημοσιογράφοι, με τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών να αντιτείνουν ότι «το προσφυγικό» είναι Ευρωπαϊκό ζήτημα. Βέβαια στον Καναδά εισήλθαν 1074 μετανάστες, στην Αυστραλία 2200 και στη Βραζιλία 2000.
Τούτη την περίοδο, έχουν ακουστεί γνώμες επί γνωμών σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα. Θα ήταν σφάλμα να θεωρήσει κανείς ότι δεν συνιστά πρόβλημα. Είναι φυσικό ότι πρόκειται για σχέση δράσης-αντίδρασης που όμως η αντίδραση ξεσπά εκεί που δεν πρέπει. Στην πόλη της Μυτιλήνης έγινε κατάληψη του λιμεναρχείου, ενώ επιχειρήθηκε και η κατάληψη πλοίου από 1000 Αφγανούς οι οποίοι απαιτούσαν τη μεταφορά τους στην Αθήνα.
Προκειμένου η Ευρώπη να βοηθήσει με τον καλύτερο δυνατό και αναίμακτο τρόπο τους πρόσφυγες, είναι άμεση ανάγκη και οι ίδιοι να μην «δαγκώνουν» το χέρι που προσπαθεί –με όποια μέσα διαθέτει– να τους βοηθήσει.
