Έχεις ΑΦΜ; Έχεις λογαριασμό στο gsis.gr. Πρόσφατα εξερευνούσα τις δυνατότητες που μου προσφέρει η «ηλεκτρονική μου εφορία» και εντυπωσιάστηκα. Μπορούσα να τυπώσω ηλεκτρονικά παράβολα, μπορούσα να καταθέσω ηλεκτρονικά το μισθωτήριο μου ( πλέον μόνο ηλεκτρονικά θα μπορούσα να το κάνω), μπορούσα να τυπώσω το εκκαθαριστικό μου, να δω πόσα χρωστάω(αρκετά) και πολλά άλλα. Ωστόσο, πόσοι φορολογούμενοι εξυπηρετούνται πραγματικά από αυτό το σύστημα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης; Σίγουρα κάτω από τους μισούς, αφού μόνο το 46% των πολιτών έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Και ακόμα περιμένουμε το Wifi που μας υποσχέθηκε ο κ.Σαμαράς.
«Τα πρώτα χρηματοδοτικά προγράμματα στον κλάδο ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90 με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Ομως τότε γίνονταν μεγάλα έργα τα οποία δεν αξιοποιούνταν απαραιτήτως από τη διοίκηση. Η κρίση έχει επιταχύνει τα πράγματα και πλέον γίνονται βήματα», αναφέρει ο Κωνσταντίνος Ταραμπάνης, καθηγητής στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας σχετικά με το e-government.
Δεν είμαι εναντίον αυτού του μοντέλου «ηλεκτρονικού κράτους» που εισάγει η κυβέρνηση, απλά γίνεται με πολύ έντονους ρυθμούς, χωρίς ο «μη-ηλεκτρονικός» τρόπος διεκπεραίωσης υποχρεώσεων ή δραστηριοτήτων να παραμένει ως εναλλακτική ( έστω και ως μεταβατική περίοδο), αλλά και τόσο απροειδοποίητα που δημιουργείται ανασφάλεια για το ποια διαδικασία θα ακολουθηθεί για την διεκπεραίωση υποχρεώσεων πχ έκδοση πιστοποιητικού ΕΝΦΙΑ.
Σχεδόν το σύνολο των φορολογικών εργασιών έχει περάσει στον ιστό, οι φορολογικές δηλώσεις γίνονται ηλεκτρονικά, όπως και οι ρυθμίσεις, οι βεβαιώσεις φόρων και τα πρόστιμα αναγράφονται στο gsis, το οποίο παρεμπιπτόντως από τεχνική άποψη δεν είναι διαθέσιμο και πολύ συχνά, καθώς η υψηλή κίνηση αλλά και η χαμηλή ποιότητα κατασκευής της ιστοσελίδας την κάνουν να «πέφτει» συνέχεια, πράγμα αντιπαραγωγικό και ανυπόφορο.
Τι περίμενα ωστόσο, μιλάμε για τεχνογνωσία του ελληνικού κράτους.
Περισσότερα από 20 μεγάλα δημόσια έργα ΤΠΕ και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, συνολικού προϋπολογισμού €85 εκατ., προκηρύχτηκαν ηλεκτρονικά μέχρι τον Ιανουαρίο του 2012, όπως αποφασίστηκε σε συσκέψεις του Υφυπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κυρίου Παντελή Τζωρτζάκη με αρμόδιους φορείς.
Η ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων είναι δυνατή και στα εκάστοτε δικαστήρια που υποστηρίζουν αυτή την δυνατότητα. Οι κατά τόπους Δικηγορικοί Σύλλογοι έχουν την υποχρέωση να ταυτοποιούν το δικηγόρο και να διαπιστώνουν την έλλειψη ασυμβίβαστου ή κωλύματος λόγω πειθαρχικής κύρωσης στα πρόσωπα των δικηγόρων, εφόσον υπάρχει, και μετά να επιτρέπουν τη συνέχιση της διαδικασίας κατάθεσης δικογράφου κ.λπ. Παράλληλα διενεργούν την ηλεκτρονική είσπραξη των σχετικών ποσών των παραβόλων και μεριμνούν για τον επιμερισμό τους στους αρμόδιους φορείς. Τέλος, διαβιβάζουν τα απαιτούμενα νομιμοποιητικά στοιχεία στο αρμόδιο δικαστήριο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η ηλεκτρονική κατάθεση. Με τη σειρά του το δικαστήριο που δέχεται την ηλεκτρονική κατάθεση, θα διενεργεί τον απαιτούμενο έλεγχο (ηλεκτρονική υπογραφή κ.λπ.), θα παρέχει τα απαιτούμενα αντίγραφα στους δικηγόρους, θα εξασφαλίζει τη δυνατότητα ηλεκτρονικής παρακολούθησης της κάθε δικογραφίας, θα παρέχει ηλεκτρονικά αντίγραφα αποφάσεων κ.λπ.
Oι συναλλαγές με ηλεκτρονικά μέσα είναι μια πραγματικότητα που χρόνο με το χρόνο, κερδίζει έδαφος ∙ στο μέλλον θα αποτελεί αναγκαιότητα, και θα έπρεπε άλλωστε, εφόσον όμως λυθεί το πρόβλημα της ασφάλειας. Στοιχεία της σωστής παροχής αυτής της υπηρεσίας είναι η δυνατότητα εναλλακτικών τρόπων προσφορά της, αλλά και η φιλικότητα της υπηρεσίας προς τον πολίτη.
Η κυβέρνηση προσπαθεί όμως βιαστικά, χωρίς πληροφόρηση και χωρίς επιμορφωτικά σεμινάρια, να εκβιάσει τον εκσυγχρονισμό του μηχανισμού. Βιάζεται να συμμορφωθεί στις μνημονιακές επιταγές, να εξοικονομήσει ψίχουλα προϋπολογισμού και να φανεί δήθεν προοδευτική.
Δεν είναι δυνατόν απλά να χρησιμοποιούνται εντελώς βασικές αρχές της λογικής αλλά και της πολιτικής, αποξενωμένες και απογυμνωμένες από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο προς υπεράσπιση της εκάστοτε πολιτικής γραμμής. Το ηλεκτρονικό κράτος είναι μια αναγκαιότητα αλλά προϋποθέτει τεχνογνωσία και εξοπλισμό από μέρους των πολιτών. Η εκβίαση αυτού του συστήματος είναι παιδαριώδης, είναι παράλογη, και απλά χαζή. Η ρητορική τύπου «λύνουμε όλα μας τα προβλήματα μέσω της τεχνολογίας» δεν μπορεί να έχει θέση σε ένα σοβαρό (τώρα γελάμε) πολιτικό σύστημα, καθώς υπονοεί τον πολιτικό αναλφαβητισμό των εκλογέων. Τραγικό. Απλά τραγικό και αντιπαραγωγικό. Αφού θέλουμε να συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να το στηρίξουμε, τουλάχιστον σε επίπεδο εξυπηρέτησης να φτάνει ή να ξεπερνάει το «παραδοσιακό» σύστημα.
Καλώς ή κακώς ο ρόλος της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης μεγαλώνει συνεχώς («eGovernment») ενώ φαίνεται να είναι το μέλλον της Ευρώπης, αλλά και μεσοπρόθεσμα , σε παγκόσμιο επίπεδο.
Θα είμαστε έτοιμοι;
