Η στιγμή της κάλπης

Οι κάλπες άνοιξαν και οι φήμες σχετικά με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος οργιάζουν !!!!! ΝΑΙ ή ΟΧΙ??? Ή μήπως τίποτα από τα δύο?

Από την προηγούμενη Παρασκευή που έσκασε η βόμβα για το σημερινό δημοψήφισμα, έχουν βγει δημόσια κι έχουν μιλήσει οι πάντες: πολιτικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, απλοί πολίτες που ερωτήθηκαν από τους τελευταίους, αλλά και αρκετά πρόσωπα από τον χώρο της showbiz. Προσωπικά, αν δε δω να εκφράζει άποψη και η τελευταία πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδίστρια σε μπουζούκια στο 68ο χλμ Αθηνών-Λαμίας (απ’ την πλευρά της Λαμίας), αρνούμαι να πάω να ψηφίσω.

Πάντως σε λιγότερο από 12 ώρες θα έχουν ήδη ανακοινωθεί τα πρώτα αποτελέσματα, με τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τις φιλονικίες «στον αέρα» να παίρνουν φωτιά. Γνωστό το σκηνικό άλλωστε.

Χθες, Σάββατο βράδυ, όλοι ήταν έξω, όχι μόνο γιατί ήταν Σάββατο, αλλά και για να μάθουν, να ακούσουν, να ενημερωθούν τι θα ψηφίσουν οι υπόλοιποι. Λες και αυτό θα μας σώσει. But it’s fine. Μια σφυγμομέτρηση της τελευταίας στιγμής ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Και στη Eurovision έκαναν, μέχρι και στο Fame Story. And just for the record,  υπάρχουν ακόμα αρκετοί που αναρωτιούνται και σκέφτονται διακαώς τι να ψηφίσουν…….

Προτείνω δυνατό καφέ για τους δικαστικούς αντιπροσώπους, τους γραμματείς και τα μέλη της εφορευτικής επιτροπής, γερά νεύρα για τους δημοσιογράφους και ανεξάντλητη υπομονή για τους υπόλοιπους.

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, όπως και να χει, το θέμα είναι τι γίνεται από Δευτέρα. Που σαι Κιάμο να μας δώσεις τα φώτα σου? Διορατικός ο αοιδός και ο στιχουργός άνευ αμφιβολίας. Γιατί αν ο ελληνάρας κόψει το μπιρόνι και το Marlboro, ενόψει οικονομικής ένδειας, πως θα ζήσει? Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν καπνίζεται κι η ρίγανη ρε guys.

Anyway, ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν ελπίζουμε για το καλύτερο γιατί, τηρουμένων των αναλογιών, απλούστατα καλύτερο δεν υφίσταται καν. Διακρινόμαστε ωστόσο από μια υποψία συγκρατημένης αισιοδοξίας για το λιγότερο κακό για το μέλλον της Ελλάδας. Με ό, τι αυτό συνεπάγεται of course. Κατά την διόλου ευκαταφρόνητη γνώμη μου, το μόνο που μας σώζει είναι να μπει η Πάολα στο ελληνικό κοινοβούλιο και να εισηγηθεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες να ξαναγίνουν στη χώρα μας. Και με τόσα που έχουν ειπωθεί λόγω των γεγονότων περί «έθνους, λαού, πατρίδας», θα τρίζουν τα κόκκαλα του Αριστοτέλη κι όλων των αρχαίων φιλοσόφων μαζί. Ούτε στο περσινό mundial τέτοιος ντόρος.

Τώρα το πώς έβαλα σε μια παράγραφο το όνομα της Πάολας μαζί με αυτό του Αριστοτέλη είναι τρανή απόδειξη της τραγικότητας της κατάστασης, την οποία μόνο με χιούμορ θα μπορούσαν να την αντιμετωπίσουν ορισμένοι από εμάς.

Aria Zfr

I'm the creator of my own bliss.

Leave a reply