Να προστατέψουμε τον Δημόσιο και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας, του Αλ.Αυλωνίτη, Βουλευτή Κέρκυρας

Κατάργηση του ελάχιστου πλάτους μιας παραλίας, κατάργηση των περιορισμών χρήσης ομπρελοκαθισμάτων, χαρακτηρισμός ως ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου που θα δύναται να παραχωρηθεί και να οικοδομηθεί, του εξ ορισμού ως δημοσίου και κοινοχρήστου «παλαιού» αιγιαλού, εκτίμηση της αντικειμενικής αξίας των -εκτός σχεδίου- ακινήτων στον καθορισμό της αξίας μίσθωσης, δυνατότητα απευθείας παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας σε «ευκαιρίες» στρατηγικών επενδύσεων, επιχειρηματικών πάρκων κ.λπ., όπως επίσης και κατάργηση της δυνατότητας ανάκλησης πράξης παραχώρησης αιγιαλού προς αποκατάσταση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αποτελούν μερικές μονάχα, από τις επεξεργαζόμενες ρυθμίσεις του Υπουργείου Ανάπτυξης.

Αναρωτιέται κανείς, ακόμα που το πάει ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Γεωργιάδης; Δυστυχώς για αυτούς, ο στρουθοκαμηλισμός δεν ανήκει στην τάξη των «αρετών» που μας διακρίνουν. Πόσο μάλλον για κάθε ενεργό και προοδευτικό πολίτη μιας μεγάλης, τουριστικής περιοχής, όπως είναι η Κέρκυρα και τα Ιόνια νησιά.

Φυσικά, η εξέλιξη αυτή, δεν μας αφήνει έκπληκτους. Η κυβέρνηση όμως, που θα έρθει να νομοθετήσει στη Βουλή των Ελλήνων τις προτεινόμενες διατάξεις, καλά θα κάνει να υπολογίζει πως θα μας βρει κάθετα, απέναντί της. Γιατί απλούστατα, προοδευτικό και φιλελεύθερο συνάμα, δεν είναι να αντιστρατεύεσαι κάθε έννοια δημοσίου, δεν είναι να υλοποιείς βήματα οπισθοχώρησής του μπρος στην ιδιωτική επεκτασιμότητα.

Το Σύνταγμα της χώρας μας διακρίνει ρητώς, το δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα του συνόλου της αιγιαλίτιδας ζώνης και των παραλιακών ακτογραμμών. Κύριος προορισμός των οποίων, είναι «η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού σε αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή ποταμό». Εξαίρεση από το καθεστώς αυτό, επιτρέπεται μόνο για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος γενικότερα, της ασφάλειας, της υγείας και του περιβάλλοντος, ειδικότερα.

Στο γενικό πλαίσιο η «ιδιωτικότητα», δηλαδή κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία σε παραλιακή ζώνη οφείλει να σέβεται και να διατηρεί ελεύθερη την πρόσβαση των λουομένων. Ενώ, στο γενικό κανόνα η -έναντι μισθώματος- παραχώρηση, είτε απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών, είτε από τον Δήμο για την «απλή» τους χρήση -κι όχι, για την κατασκευή μονίμων εγκαταστάσεων- δεν πρέπει να επηρεάζει την κοινόχρηστη ιδιότητά τους.

Τα παραπάνω συνιστούν το βασικό νομικό περίγραμμα για τον αιγιαλό και την παραλία, το οποίο προάσπισε και κατοχύρωσε με το Νόμο 4607/19, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελούν τη συνταγματική ρήτρα, των προϋποθέσεων σχεδιασμού και υλοποίησης μιας βιώσιμης τουριστικής στρατηγικής, που θα αγκαλιάζει ως συμμέτοχούς της, τόσο τον άνθρωπο, επισκέπτη και εργαζόμενο, όσο και το περιβάλλον, το ίδιο με τις εκάστοτε μορφολογικές του ιδιαιτερότητές.

Σήμερα, έρχεται η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη ως «καλός» συνέταιρος να εξοφλήσει τις προεκλογικές του υποχρεώσεις απέναντι σε όσους θεωρούν την τήρηση των νόμων και των κανόνων του κράτους, «αδυναμία», απέναντι σε όσους, ο ίδιος υπόσχονταν τον ουσιαστικό αφοπλισμό και την αδρανοποίηση του ΣΕΠΕ. Οι επικείμενες ρυθμίσεις ξεκάθαρα, επιζητούν να συμβολίσουν την αφυδάτωση της κρατικής φυσιογνωμίας επί των έννομων δικαιωμάτων της μέσω της εξασθένισης του νομικού βάθρου κατοχύρωσης του αιγιαλού που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κι επειδή, στη ρεαλιστική πολιτική ο συμβολισμός της πολιτικής βούλησης είναι συνυφασμένος με την ουσία του λόγου και των έργων αυτής, υπενθυμίζω για τις ανάγκες της δημόσιας συζήτησης, το παράδειγμα παραχώρησης του παράλιου μετώπου στο Δήμο της Κεντρικής Κέρκυρας. Επισημαίνοντας στην σημερινή κυβέρνηση, την εκκρεμότητα -παρά το σημαντικό βήμα αποχαρακτηρισμού του μετώπου από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ- νομοθετικής ρύθμισης για την τελική διευθέτηση και μεταβίβασή του στο Δήμο προς όφελος των δημοτών και των επισκεπτών της περιοχής.

Για εμάς, η πρόοδος και η αντιστοίχηση με τις σύγχρονες, διεθνείς πρακτικές, δεν συνεπάγεται τη σμίκρυνση κάθε κρατικής οντότητας, όπως ευαγγελίζεται η ΝΔ. Δεν θα υπαχθεί, ποτέ στον αξιακό μας κώδικα, η αλληλουχία της θεμελιακής της σκέψης στην οποία, η απελευθέρωση των δυνάμεων της αγοράς, υπαγορεύεται από την ελαχιστοποίηση του κανονιστικού πλαισίου στη χώρα μας.

ΥΓ. Η προστασία του δημόσιου χαρακτήρα των παραλιών μας είναι υποχρέωση όλων μας ανεξαιρέτως. Είναι, εν τέλει, οι αιγιαλοί μας και οι θάλασσές μας η ζωή μας και οι μνήμες μας.

Αυλωνίτης Αλέξανδρος – Χρήστος

Βουλευτής Κέρκυρας
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Leave a reply