Το επονομαζόμενο <<lifestyle>> κατακλύζει την καθημερινότητά μας έδω και δεκαετίες, έχοντας αλλάξει άρδην τα γούστα μας και τον τρόπο σκέψης μας. Ένα <<lifestyle>> άγευστο, άγουστο και προερχόμενο απο τα meeting των μεγάλων εταιριών διεθνώς, οι θαμώνες των οποίων τρίβουν τα χέρια τους, αντικρίζοντας τον πολιτιστικό μας κατήφωρο. Ο <<εισερχόμενος>> τρόπος ζωής δεν αλλοιώνει μόνον κάθε πολιτιστική μας ιδιαιτερότητα αλλά καταργεί την ίδια την ατομικότητά μας. Πρώτη μας έγνοια είναι να αποκτήσουμε τα ρούχα της <<μόδας>> και ωσάν μιμητικά όντα να ακολουθούμε την χειραγωγούμενη μάζα, δίχως να αξιολογούμε εάν η <<τελευταία σειρά της μόδας>> ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας ή τις επιθυμίες μας.
Έτσι, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά απο μηνύματα όπως: <<πως θα κυκλοφορήσεις την άνοιξη>>, τι <<μαγιό θα φορέσεις>>, πράγματα ασήμαντα που έχουν αναχθεί σε μείζονα προβλήματα των πολιτών. Την ίδια στιγμή που διακηβεύονται ζωτικά ζητήματα, η <<lifestyle>> ενημέρωση συνεχίζει να θριαμβεύει.
Με ή χωρίς την θέληση μας ακολουθούμε έναν τρόπο ζωής , γεμάτο απο τις <<lifestyle φαμφάρες>>. Σε μια περιόδο που τα δικαιώματα μας δέχονται μαζική επίθεση και προδιαγράφεται ένα χαωτικό μέλλον, αντί να διεκδικήσουμε την ανάκτηση της χαμένης μας ελευθερίας και να εμμείνουμε στην γνώση και το πολιτισμό, παρασυρόμαστε απο τον τρόπο ζωής που επιβάλλεται απο τα μέσα ενημέρωσης.
Ναρκισσισμός, ατομικισμός, εγωκεντρισμός είναι τα πρώτα συμπτώματα τόσο εκείνων, οι οποίοι διαφημίζουν αυτόν τον τρόπο ζωής, όσο και εκείνων που τους ακολουθούν. Άραγε θα στρέψουμε την προσοχή μας στα σοβαρά ζητήματα, όταν θα έχουμε απωλέσει και την ατομική μας ελευθερία; Έχω ακούσει πολλούς μεγαλύτερους μας σε ηλικία να μας <<ψέγουν>> διότι δεν αντιδρούμε στην επερχόμενη λαίλαπα; Πως είναι δυνατόν να βασιζόμαστε στο κατώτατο μισθό πείνας κτλπα; Απαντώ: Οι νέοι αρνούνται την γνώση, την ενημέρωση για την πολιτική πραγματικότητα. Πρωταρχική τους μέριμνα παραμένει η ενημέρωση για την <<τελευταία λέξη της μόδας>>, ωσάν να διαβιούν σε μια παραδεισένια πολιτεία. Κλειστά αυτιά, κλειστά μυαλά και μια βαθιά οπισθοδρόμηση σε εξέλιξη.
Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να αποδομήσει συλλήβδην το <<lifestyle>> αλλά να το τοποθετήσει στην κλίμακα αξιών ή προτεραιοτήτων, εκει που του αξίζει, ως ένα δευτερεύον ή ήσσονος σημασίας ζήτημα. Πέραν τούτου, το ίδιο το <<lifestyle>> οφείλει να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες και επιθυμίες του καθενός και να μην επιβάλλει πρότυπα ζωής και συμπεριφοράς.
Αφότου, επιλύσουμε ζωτικά ζητήματα που αφορούν την ίδια την υπαρξή μας, μπορούμε να εγκαθιδρύσουμε ένα νέο <<lifestyle>>, προσαρμοσμένο στις αξίες του ανθρώπου. Μέχρι στιγμής, κυριαρχεί το <<lifestyle>> του τίποτα, το οποιο μας βυθίζει ολοένα και περισσότερο στο πολιτισμικό χάος. Καλο θα ήταν να μην παρασυρόμαστε απο κάθε λογής νάρκισσους που με γνώμονα το ατομικό τους κέρδος και την καταξίωση τους, μας <<πουλούν>> το απόλυτο τίποτα και εμείς το αγοράζουμε, ξοδεύοντας τα χρήματα μας, το χρόνο μας, μα πανω απ' όλα τον ίδιο μας τον εαυτό. Έχουμε ανάγκη, λοιπόν, απο ένα εναλλακτικό και περισσότερο ανθρώπινο <<lifestyle>>.
