Το νέο έτος ξεκίνησε με αποχές των δικηγόρων. Ήταν περίπου αναμενόμενη εξέλιξη δεδομένου του ασφαλιστικού νομοσχεδίου που εισηγείται η κυβέρνηση. Και αν οι δικηγορικές αποχές θεωρούνται μέσο που μικρή διάρκεια έχει συνήθως και λίγο επηρεάζει, αυτή τη φορά ίσως τα πράγματα εξελιχθούν διαφορετικά.
Κατ’ αρχάς λίγα λόγια για το ασφαλιστικό. Πρόκειται για την απόπειρα της κυβέρνησης να ισορροπήσει ανάμεσα στις μνημονιακές της δεσμεύσεις και την προεκλογική ρητορική. Με απλά λόγια επιδιώκει να διατηρήσει τις τρέχουσες συντάξεις κατά το δυνατό αμείωτες, με μόνη λύση για την παράταση της βιωσιμότητας του συστήματος την αύξηση των εισφορών. Οι μισθωτοί που θα δουν το μισθό τους να μειώνεται κατά 0,5% και οι εργοδότες που θα δουν το εργατικό κόστος να αυξάνεται κατά 1% αναμφίβολα θίγονται. Αντίστοιχα και οι αγρότες. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες όμως είναι εκείνοι που θίγονται σε σημείο να καθίσταται η επαγγελματική τους επιβίωση ανέφικτη. Ενδεικτικά: Δικηγόρος κατά τον πρώτο χρόνο από την έναρξη επαγγέλματος θα κληθεί να καταβάλλει το 38,5% περίπου του εισοδήματός του, με ελάχιστο όμως εισόδημα να υπολογίζεται στο 80% του βασικού μισθού.
Το ποσό είναι 2.162,16 ευρώ ετησίως, ήτοι 800 ευρώ περίπου υψηλότερο από τα έως σήμερα ισχύοντα. Βέβαια το εισόδημα ενός νέου ελεύθερου επαγγελματία σπάνια προσεγγίζει τον βασικό μισθό. Βέβαια το άθροισμα ασφαλιστικών εισφορών, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος (με τεκμήρια και χωρίς αφορολόγητο) υπερβαίνει κατά πολύ το συνολικό ετήσιο εισόδημα. Βέβαια αυτά μάλλον θεωρούνται λεπτομέρειες. Ασφαλώς όμως οι εισπραξιμότητα όλων αυτών των εισφορών και υποχρεώσεων είναι πρακτικά αδύνατη.
Το ασφαλιστικό όμως ήταν απλά η -μεγάλη- σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον δικηγορικό κόσμο της χώρας. Μετά από αλλεπάλληλες και κατά κανόνα άτεχνες τροποποιήσεις των κυριότερων νομοθετημάτων, αναθεωρήθηκε και ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας. Ο νέος Κώδικας που τέθηκε σε ισχύ από 1-1-2016 υπονομεύει τα αποδεικτικά μέσα των πολιτών, επιταχύνει τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης και ενισχύει την θέση των πιστωτικών ιδρυμάτων στην διαδικασία πτώχευσης. Συγχρόνως, οι μηχανισμοί της Δικαιοσύνης αδυνατούν να ανταποκριθούν στις νέες διαδικασίες και προθεσμίες ελλείψει υλικοτεχνικών υποδομών και προσωπικού. Πριν όμως και από το νέο Κώδικα, οι συνθήκες εξαφάνισης των δικηγόρων, όπως άλλωστε και όλων των ελεύθερων επαγγελματιών, είχαν ήδη διαμορφωθεί.
Συντελεστές φορολογίας 26% (ή 33% για τα υψηλότερα εισοδήματα) από το πρώτο ευρώ χωρίς καμία έκπτωση φόρου ή αφορολόγητο οδηγούν ουσιαστικά στην δημιουργία χρεών προς το Δημόσιο στηριζόμενων σε ανύπαρκτα εισοδήματα. Τέλος επιτηδεύματος, εισφορά αλληλεγγύης και εισφορά ΟΑΕΔ αποτελούν μια «γαρνιτούρα» που απλώς καθιστά τοξικότερο το επιχειρηματικό περιβάλλον. Τέλος, ο ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες, αν και αμφίβολης νομιμότητας, έρχεται να αυξήσει το κόστος των δικηγορικών υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Όλα τα ανωτέρω δεν είναι δημιουργήματα της παρούσας κυβέρνησης. Είναι «τέκνα» όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 6 ετών. Γι’ αυτό και η διαμαρτυρία δεν είναι ουσιαστικά μόνο κατά της τρέχουσας κυβέρνησης αλλά κατά της γενικότερης εξαετούς πολιτικής που αντιμετωπίζει τους δικηγόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες σαν κλέφτες και επαγγελματίες φοροφυγάδες. Δεν είμαστε όμως, ή έστω δεν είναι η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς. Επίσης δεν θέλουμε να γίνουμε αν και η συγκεκριμένη πρόταση για το ασφαλιστικό, συνδέοντας εισφορές με εισόδημα, αποτελεί κίνητρο για απόκρυψη εσόδων. Και επειδή δεν θέλουμε, απέχουμε ώστε να αποκρούσουμε κάθε πολιτική που μας οδηγεί σε επαγγελματική και οικονομική καταστροφή.
Αυτή την φορά όμως, με δεδομένο ότι η μάχη μοιάζει (αν δεν είναι) ύστατη, οφείλουμε να απέχουμε με τον πιο δυναμικό τρόπο: Αποχές διαρκείας χωρίς κανένα πλαίσιο αδειών εκδίκασης, ακόμα και αν υπάρχει ζήτημα παραγραφών και απώλειας δικαιωμάτων. Με την ταλαιπωρία των πολιτών να είναι δεδομένη, δεν ζητούμε απλώς κατανόηση. Ελπίζουμε σε στήριξη όλων των επαγγελματικών ομάδων και των πολιτών προκειμένου, όχι μόνο να αντιμετωπιστεί ένα ασφαλιστικό που όλους μας θίγει, αλλά και για να επιβιώσει το λειτούργημα του δικηγόρου που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο υπηρετεί το συμφέρον και εκπροσωπεί τα δικαιώματα όλων.
Ο Μιχάλης Β. Μήττας, ΜΔΕ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης, και Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, μας διέθεσε το ανωτέρω άρθρο. Το άρθρο έχει δημοσιευτεί και στο vimapress.gr
