Ενός ασκούμενου ..
Την 16-09-2014 κατατέθηκε η από 15-09-2014 αίτηση αποσφράγισης ενός διαμερίσματος, το οποίο σφραγίστηκε, δυνάμει απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών και αιτήσεως του αρμόδιου κατά τόπον Αστυνομικού Τμήματος για την διασφάλιση των εν αυτώ ευρισκόμενων κινητών πραγμάτων. Η εν λόγω αίτηση αρχικά προσδιορίστηκε να δικαστεί στην δικάσιμο της 20-01-2015. Κρατήστε το αυτό.
Χτύπημα 1ο: Ματαιώνεται λόγω εθνικών εκλογών. Δεν πειράζει, την επαναφέρω με κλήση. Προσδιορίζεται να δικαστεί στην δικάσιμο της 07-07-2015.
Χτύπημα 2ο: Δημοψήφισμα. Πάμε μία ματαίωση ακόμα, η αλήθεια είνα ότι βαριόμουν να γράφω προτάσεις και προσθήκη καλοκαιριάτικα. Τεμπελιάζω λίγο και επαναφέρω με νέα κλησούλα και φύγαμε για 22-09-2015.
Χτύπημα 3ο: Νέες εκλογές λέει ο Αλέξης, και ματαιώνεται εκ νέου η υπόθεση. Τουλάχιστον να διοριζόμουν δικαστικός αντιπρόσωπος, αμ δεε, γραμματέας πήγα και πολύ μου ήταν. Προσδιορίζω ξανά, δικάσιμος 12-11-2015.
Χτύπημα 4ο: Χτύπα και άλλοοοο, θα το αντέξω. Αναβολή λόγω αποχής δικηγόρων. Οκ, με την νέα χρονια θα το δικάσουμε (αχαχαχα). Η πελάτισσα έτοιμη να με δείρει, αλλά δε φταίω και εγώ..
Χτύπημα 5ο: Έρχεται η νέα δικάσιμος, 03-02-2016 και είμαστε σε αποχή, συγγνώμη κυρία μου, αλλά πάμε μία νέα αναβολή, με την προσωπική μου δέσμευση ότι την επόμενη φορά θα το ανοίξουμε το διαμέρισμα.
Χτύπημα 6ο: Mπααα, τι είσαι και εγγυάσαι προσωπικά;; Πάρε μία νέα αναβολή, καθώς είναι 20-05-2016 και η αποχή συνεχίζεται. Μάλιστα, η κατατεθείσα αίτησή μου για άδεια απορρίφθηκε (από την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια Επιτροπή Αδειών), παρόλο που εγώ χτυπιόμουν, για να μην με "χτυπήσει" εμένα μετά η πελάτισσα. Με κοιτάζει με μισό μάτι πια, και μάλλον θα νομίζει ότι είμαι άχρηστος.
Μετά από όλα αυτά, έρχεται η σημερινή δικάσιμος και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το δικάζουμε. Πως νιώθω; Τα λόγια είναι περιττά. Πόσο αργή είναι η ελληνική δικασιοσύνη; Πόσες αναβολές θα δίνονται; Πόσες ματαιώσεις πια; Πόσα ακόμα πόσα.. Τέλοσπάντων, εγώ θα την γιορτάσω την σημερινή εκδίκαση της εν λόγω υπόθεσης, μετά από 6 αποτυχημένες προσπάθειες. Ήταν και το τελευταίο δικαστήριο μίας πονεμένης χρονιάς. Καλό καλοκαίρι και τα λέμε από Σεπτέμβρη με νέες περιπέτειες.
