Γεννήθηκες γύρω στο ’90, 4 χρόνια βάλε βγάλε. Μεγάλωσες στην αρχή με Power Rangers (Mighty Morphin Original ή Zeo, δεν έχει και μεγάλη σημασία) και στη συνέχεια με Pokemon και Υu-gi Oh. Είδαμε την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και το δικομματισμός κυριολεκτικά «at its finest» , τότε που τα ξεκατινιάσματα στην τηλεόραση ήταν το κάτι άλλο, οι ταινίες έπρεπε να νοικιαστούν και το Διαδίκτυο ήταν πολύ αργό και υποανάπτυκτο. Εκεί ήταν που μας/σας/μου/σου/της/του υποσχέθηκαν μια καλύτερη ζωή. Όχι τίποτα το πολύ λαμπερό, αλλά μια γκαρσονιέρα, ένα ψυγείο και 1000 ευρώ για κάποιον που ξεκινάει μετά το πανεπιστήμιο δεν είναι καθόλου άσχημα. Ανεξαρτησία, ελευθερία, ευκολία.
Με αυτή την (κάλπικη) υπόσχεση πλανιόμασταν τις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής. Πως θα τα καταφέρουμε, συγνώμη , πως είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρουμε μάλιστα, και απλά όλα ήταν θέμα χρόνου. Απλά έπρεπε να μπούμε στο πανεπιστήμιο, να πάρουμε ένα χαρτί και μετά μπουμ, η γεμάτη ρευστότητα κοινωνία θα μας απορροφήσει. Μέχρι τότε απλά έπρεπε να κάτσουμε και να περιμένουμε, να βλέπουμε τα «πολιτικά σκάνδαλα» , να βλέπουμε μπάλα και Eurovision , και να τσαντιζόμαστε όταν κάποιος από τους γονείς μας ανέφερε «το χρηματιστήριο».
Οι λύσεις ήταν απλές αλλά και ίδιες, μπλε ή πράσινο, ό,τι και να επιλέξεις κερδίζεις.
Καλή εποχή. Εύκολη εποχή. Ίσως και βαρετή θα έλεγε κανείς. Και διαβλέπονταν ακόμη ευκολότερη.
Και τώρα τι;
Μνημόνια,από το χρέος,από την ανεργία ή voucher ; Μισθοί πείνας και υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας; Καλά δεν είναι υπερφορολόγηση αυτή η κατάσταση, θα πρέπει να εφεύρουμε μια καινούργια λέξη αφού φορολογεί ξεχωριστά το μίσθωμα (το δικαίωμα της επικαρπίας), παράλληλα και ξεχωριστά την κατοχή (ΕΝΦΙΑ, το δικαίωμα της κυριότητας) και ξεχωριστά υπολογίζει το τεκμήριο στην δήλωση εισοδήματος σας!
Μικρή ΔΕΗ, μεγάλη ΔΕΗ, καθαρίστριες, πλεόνασμα με κάθε απαραίτητη θυσία, ΦΠΑ, ποινικοποίηση των χρεών, διπλάσια πρόστιμα, Νέα Ελλάδα, εκβιασμός και τοκογλυφία του κράτους, «Και η Ελλάδα κύριε;», κατώτατος μισθός, κομμένα δώρα, κομμένες παροχές υγείας, αύξηση τιμών, βενζίνη στο 1.80 (ντάξ 1.74 ίσως και να υπερβάλλω), ξυλόσομπες, κομμένες συντάξεις (ναι τα λέω ανακατεμένα), κρατική τρομοκρατία, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, κατάργηση του Συντάγματος.
Σε καλούν να ψηφίσεις για «να σώσεις την Ελλάδα», για τη «νεολαία» λένε. Κανείς δεν νοιάζεται για την νεολαία, παρά μόνο πόσο φτηνά θα δουλέψει. Έχουν όρεξη τα παιδιά λένε, αντέχουν τα παιδιά, δώστους να φάνε σκατά, αντέχουν τα παιδιά. Να ακούσουμε την γνώμη των παιδιών έλεγαν, και κλείνουν τα αυτιά τους, ή ακούν εκείνα τα παιδιά που μιλάνε στα μέτρα τους.
Σε μεγάλωσαν στο ψέμα και τώρα σε πνίγουν στη δικαιολογία. Και εσύ δεν τους γυρίζεις την πλάτη αλλά ήδη από το πανεπιστήμιο τους στηρίζεις. Τόσο πολύ αγωνιάς να γίνεις ένα με το σύστημα που δεν έχεις ούτε 2-3 χρόνια να παλέψεις σταλήθεια;
Εναντίον εκείνων που σε κορόιδευαν όλη σου τη ζωή και τώρα θα σε βάλουν να πληρώσεις ό,τι αυτοί έκαναν; Ποιός δίνει στη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τη ΧΑ 70%;
Τι να σου πω. Μπράβο.
